En alweer zo'n prachtig kasteel om van te genieten! Dit keer als startpunt van een wandelroute door het mooie golvende Montferland bij 's Heerenberg! Vorige week was dat nog bij het kasteel van een GPS wandeling door het landgoed Slangenburg. Nu, op maandag 7 april 2008, kon ik al direct aan het begin van de wandelroute genieten van het kasteel Huis Bergh, wat blinkend in de felle voorjaarszon lag te pronken in het Hof van Bergh, aan de rand van het Geldersche historische stadje 's Heerenberg. Nu was dat niet geheel toevallig, want ik zag vorige week op weg naar landgoed Slangenburg, vanaf de autoweg, de wenkende hoge heuvels liggen van het Montferland. Ik herinnerde mij daarbij dat aan de rand van 's Heerenberg een heel mooi kasteel ligt. Ik had het kasteel in het verleden al eens onder winterse omstandigheden op de foto gezet klik hier. Dat allemaal bij elkaar genomen was voldoende reden om door het golvende landschap van het Montferland een nieuwe GPS wandeling uit te zetten, met als startpunt het kasteel Huis Bergh. In de oude historische binnenstad van 's Heerenberg kun je op het Stadsplein nog ouderwets gratis je auto de hele dag parkeren. Het is de moeite waard om vooraf het lopen van de route ook nog even door de binnenstad te dwalen. Je vind hier in 's Heerenberg nog vele mooie oude historische huizen met prachtige gevels. Ik heb zelf ook nog eerst een uitgebreide ronde gemaakt rondom het Hof van Bergh, om het kasteel van uit alle hoeken op de foto en video te te zetten. Maar eigenlijk is dat niet nodig want in het begin van de route kun je vanaf de stadswal van 's heerenberg het kasteel uitgebreid bewonderen, want je loopt er vlak langs.
Huis Bergh behoort tot de grootste kastelen van Nederland. De bouwgeschiedenis ervan gaat terug tot de 13de eeuw. De belangrijkste thans nog bestaande delen dateren uit de 14de, 15de en 17de eeuw. In de beginfase van de Tachtigjarige Oorlog had het Huis Bergh veel te lijden. In 1735 brandde het geheel uit. In 1939 werd een groot deel van het huis voor de tweede keer door brand verwoest. Dankzij de hulp van de plaatselijke bevolking kon echter veel van de inventaris worden gered. Nog in hetzelfde jaar begon de wederopbouw, die in de herfst van 1941 werd voltooid.
In 1912 werden het Huis Bergh en alle bijbehorende bezittingen eigendom van de heer J.H.van Heek, een industrieel uit Enschede. Hij richtte het kasteel in met een zeer bijzondere kunstcollectie. In 1946 droeg hij zijn eigendom over aan de Stichting Huis Bergh.
In 1912 werden het Huis Bergh en alle bijbehorende bezittingen eigendom van de heer J.H.van Heek, een industrieel uit Enschede. Hij richtte het kasteel in met een zeer bijzondere kunstcollectie. In 1946 droeg hij zijn eigendom over aan de Stichting Huis Bergh.
Na de stadswal loop je het prachtige, uit de 18de eeuw stammende, parkbos De plantage binnen. Een aantal hoge statige eikenbomen, waar de route langs loopt, stammen uit 1785. Het was deze dag hier in het oosten van het land schitterend windstil voorjaarsweer. Al snel trok ik mijn jas uit want ik kreeg het door het wandelen in de voorjaarszon behoorlijk warm. In het bos kwam ik een gepensioneerde fietser tegen die om een praatje verlegen zat. Op de bagagedrager van zijn fiets stond een doos met levensmidden die hij in de stad had gekocht. Zijn computer was al een tijdje kapot, zo vertelde hij. Zijn vrouw - degene met verstand van computers, want hij bekende mij een digibeet te zijn - was aan het overwegen om een laptop te kopen en hij vroeg om advies. Daar was hij bij mij natuurlijk aan het goede adres want computeren is nu eenmaal een van mijn hobby's. Dus heb ik met hem midden in het bos, te midden van de luid kwetterende vogels, alle voor- en nadelen van de laptop door genomen. Een kwartier later vonden wij beiden het bespreken van een dergelijk technisch onderwerp, midden in de natuur, met dit mooie weer, wel voldoende en vervolgden wij onze weg. Ik kon hem nog net behoeden voor zes geklutste eieren, want zijn doos met levensmiddelen was bijna van de bagagedrager af gegleden.
Na het parkbos De Plantage gaat de wandeling door de golvende velden de richting op van het dorpje Stokkum. Ik zag langs de kant van de weg een appelboom staan waarvan de bloesem al gedeeltelijk zichtbaar was. Na een donkere winter is het altijd een feest om dit wonder van de natuur weer te kunnen aanschouwen. Nog even, dan zijn alle warme truien en dikke jassen overbodig, en kunnen wij weer lekker onze GPS wandelingen maken, gekleed in korte broek en T-shirt. Na het dorpje gaat het richting Bergherbos. Dit natuurgebied is eigendom van Natuurmonumenten en de stichting Huis Bergh. Het heeft een oppervlakte van 1800 ha. Het Bergherbos ligt op een stuwwal tussen Doetinchem, Didam en de Duitse grens. Rond dit uitgestrekte bosgebied vindt je akkers, weilanden en kleine kerkdorpen. Heuveltoppen bieden een prachtig uitzicht op het glooiende landschap. De Hettenheuvel is met 93 meter het hoogste punt. Er broeden zo’n 70 soorten vogels, waaronder de buizerd, boomvalk en havik. Ook ree en das voelen zich prima thuis. Zoals in veel andere vroegere productiebossen zijn ook in dit bos door Natuurmonumenten open plekken gemaakt die het bos een aanzien geven van een parklandschap. Ik kan een dergelijk landschap zeer waarderen, dus liep hier dan ook echt te genieten. Maar ook wel een beetje te hijgen want de heuvels en dalen in het bos zijn talrijk en pittig.
De wandelroute kruist op een gegeven moment de provinciale weg tussen Beek en Zeddam. Op dit punt is het mogelijk om de route af te korten. In plaats van 21 km hoef je dan totaal maar 14,6 km te lopen, maar je mist dan wel naar mijn idee een van de mooiste stukken van de route. Ik kies op deze mooi wandeldag in de lente voor de lange route en wandel nu de richting op van de Hettenheuvel. Dat is de hoogste heuvel in Montferland, met een hoogte van 93 meter. Het slingerende pad wat ik volgde door het bos was bijzonder mooi. Aan de linkerzijde van het pad waren er een aantal jaren terug een aantal open plekken in de bossen gekapt. Dit leverde, mede door de dalen waar je over uit kijkt, bijzonder mooie doorkijkjes op. Eigenlijk een wandelroute die zo mooi is dat je hem niet op je website zou moeten publiceren. Je zou hem als een soort van wandelvrek geheim moet houden, om deze route stiekem alleen voor je zelf te bewaren. Je hoeft de 93 meter hoge Hettenberg niet op te lopen. De wandelroute slingert zich door een klein dal langs de hoge heuveltop. Op dit punt lijkt de omgeving wel heel sterk op de Ardennen. Het verste punt van de route is hier bereikt en keert de wandeling om, door het bos terug, de richting van het het zuiden op. Na het bos loop je een tijdje langs een weiland waarbij je uitkijkt over de velden naar het dorpje Zeddam. Je ziet daarbij in de verte een zeer bijzondere torenmolen staan. Deze torenmolen is de oudste, nog in oorspronkelijke staat zijnde, torenmolen van Nederland, misschien wel van Europa, zoals op de website van deze molen valt te lezen klik hier. Ik heb nog even overwogen om de route naar deze molen uit te breiden maar het was al laat en, eerlijk gezegd, voelde ik alle beklommen heuvels op deze dag al goed in de benen!
De provinciale weg wordt weer overgestoken en loop je de richting op van de Motte Montferrand. Nooit van gehoord, hoor ik je al zeggen. De Motte Montferrand is een duizend jaar oude, door mensenhanden opgeworpen, 17 meter hoog boven het landschap uitstekende kunstmatige heuvel. Het is een cultuurhistorisch monument van onschatbare waarde, aldus Natuurmonumenten. Mottes of motteburchten zijn de rechtstreekse voorlopers van het middeleeuwse kasteel. Vaak bestaan ze alleen uit een aarden heuvel met daarop een houten muur (pallisade) en een woonvertrek. Van het handjevol overgebleven mottes in Nederland is die van Montferland verreweg de grootste. In 1699 bouwden de Heren van Bergh op de motte een jachthuis, dat in drie eeuwen tijd uitgroeide tot het huidige hotel Montferland. Je kunt er heerlijk eten, heb ik mij laten vertellen, waarbij je een prachtig uitzicht over de omgeving hebt, maar dat heb ik op deze dag niet uitgeprobeerd. Bij een kasteel van de omvang van Huis Bergh hoort natuurlijk ook een galgenberg, waar de in ongenade gevallen personen van de kasteelheren, en ander gespuis, te luchten konden worden gehangen. De route voert rondom deze 77 meter hoge heuveltop met de naam Galgenberg. Dan is het hier vandaan niet ver meer terug naar de geparkeerde auto in 's Heerenberg. Het kasteel werd in de avondzon op een andere manier belicht zodat ik, hoe moe ik ook was, nog maar eens en fotorondje om het kasteel heb gemaakt. Een uurtje later was ik weer thuis. Moe, maar zeer voldaan over deze schitterende wandelroute in het mooie Montferland.
Naar de webpagina van de GPS wandeling klik hier
Meer wandelingen op de website http://www.jvanderperk.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten