Blogarchief

donderdag 5 mei 2011

Wandelen over essen, langs akkerranden, over landgoederen, door weilanden en over eeuwenoude boerenerven, het Huinerklompenpad 14 km.

Regelmatig kijk ik op de website klompenpaden.nl of er wellicht weer een nieuwe wandelroute bij is gekomen. Klompenpaden zijn rondwandelingen in het agrarisch cultuurlandschap van Utrecht en Gelderland. Ze gaan zoveel mogelijk over historisch tracé en voeren bij voorkeur over onverharde paden via boerenland en landgoederen. Rust, kleinschaligheid en de combinatie van cultuur en natuur bepalen de sfeer en vertellen bewoners en wandelaars over de geschiedenis van hun omgeving.
Met het zichtbaar maken en herstellen van oude paden wordt een deel van de identiteit van het landschap hersteld. Daarnaast is de combinatie natuur en cultuurhistorie leuk voor wandelaars. Bij het ontwikkelen van een klompenpad wordt vanaf het begin samen gewerkt met vrijwilligers, grondeigenaren en andere partijen uit de streek. Ik heb al een aantal van de klompenpaden gelopen. Ik vind het nu eenmaal lekker om door weilanden en velden te struinen, maar dat lukt niet altijd.
Soms zitten er ook wel delen in de route die over asfalt lopen. Veelal zijn dit rustige landwegen. Sommige van de kortere routes heb ik samengetrokken, om een complete wandeldag daar mee te kunnen vullen. Je kunt een aantal van deze gecombineerde routes op mijn website vinden zoals: Daatselaarse- en Breeschoterpad 19 km ,Dashortserpad Plus 16 km ,Oudenhorsterpad Plus 14 km, De klompenpaden zijn over het algemeen goed gemarkeerd en kunnen zonder GPS worden gelopen.
Het verdiend daarbij wel aanbeveling om de kaart van de route van klompenpaden.nl te downloaden en af te drukken. Soms zijn de markeringen door vernielzucht van vandalen verdwenen. Op zondag 1 mei 2011 heb ik het Huinerpad gelopen met een lengte van 14 km. Dit klompenpad was nieuw voor mij. De route begint vanaf het parkeerterrein Verenigingsgebouw Huinen, Huinerschoolweg 3, Huinen (gem. Putten). Het kampenlandschap waar het Huinerpad door heen loopt, wordt gekenmerkt door het kleinschalige, mozaiekvormige en reliefrijke karakter.
Het landschap is ontgonnen door keuterboeren en die hebben een onregelmatige blokverkaveling toegepast. Ze gebruikten deze stukjes grond voor de landbouw, maar ook als weidegebied om het vee te laten grazen. De vochtige lager gelegen delen dienden als hooiland. De lapjes grond werden tegen het wild beschermd door de aanleg van ondoordringbare houtwallen rond de akkers en weilanden. Veelal werd daar eik voor gebruikt. De houtwallen dienden tevens voor het noodzakelijke hout, wat in het boerenbedrijf in die tijd voor diverse doeleinden werd ingezet. Heden ten dagen zijn deze houtwallen bij een aantal percelen langs de route nog steeds intact.
De oude boerderijen in dit gebied liggen verspreid. Ze werden vanouds op de overgangszone van de akkers naar de lagere gronden gebouwd. Het Huinerbroek ten zuidenwesten van Putten was oorspronkelijk een nat broekgebied. De omvang van het woeste broekgebied was in 1900 nog goed te kerkennen, maar de ontginningen wonnen hierna snel terrein. Broekgebieden liggen vooral in lager gelegen vlakten die onder invloed hebben gestaan van rivieren of beken. Ze zijn vaak onbebouwd en bestaan vanouds uit drassig grasland. Broek betekend: land dat bij hoge waterstand onderloopt.
Om het natte gebied te kunnen ontginnen werd er een uitgebreid rechtlijnig patroon van sloten , greppels en wegen aangelegd. Vanaf het startpunt gaat de wandelroute, na een klein stukje via de asfaltweg, linksaf het onverharde pad in. De boerderij die je aan je rechterzijde ziet liggen bestaat al meer dan 500 jaar. Al in 1470 wordt Ten Camp te Huinen vermeld als herengoed. De boerderij is nu al meer dan 200 jaar in het bezit van de familie Van de Kamp. Rond 1600, na de woelige dagen van de Tachtigjarige Oorlog, zijn de grootte en ligging van de landerijen vastgelegd. Opvallend is dat alle percelen veldnamen dragen, waarvan sommige tegenwoordig nog bestaan, zoals Moelencamp, Biesencamp, Oestercamp en 't Vierlandt. Met de oude maten: molder en schepel (hoeveelheden voor graan) en: morgen (oppervlaktemaat) werd de grootte van de percelen vastgelegd. Na het overlijden van een van de eigenaren werd, als voortvloeisel uit het huwelijkscontract, een inventaris opgemaakt van alle bezittingen en schulden om het erfdeel vast te stellen van de erfgenamen.
Zodoende is in 1780 hiervan een gedetailleerde beschrijving gemaakt, die bewaard is gebleven. Pinkveerzen (jonge koeien), hooy, cofyketel: werkelijk alles is hierin vastgelegd. Het klompenpad gaat door een bos wat al vele jaren als zodanig in gebruik is. Dat is onderweg te zien aan een aantal bijzondere bosplanten die je hier kunt aantreffen, zoals bosklaverzuring en het dalkruid. Beide soorten bloeien met witte bloemetjes in het voorjaar wanneer de bomen nog niet volop in het blad zitten. Beide soorten behoren tot de zogenaamde oudbos-indicatoren. Dat wil zeggen dat het terrein al lange tijd als bos in gebruik is. Op de Hellerweg wordt het bosgebied en de onverharde wegen verlaten en gaat het voor ruim een kilometer over rustig weinig bereden asfalt verder. De omgeving is schitterend.
Vooral nu in het voorjaar als de meidoorn volop in bloei staat. Aan de linkerzijde van de Hellerweg ligt het bijzondere natuurgebiedje de Heihoef. Het terrein is eigendom van Natuurmonumenten en maakt deel uit van het landgoed Oldenaller. Oldenaller ligt op de overgang van de hoge en droge zandgronden van de Veluwe naar de lager gelegen kleigronden van de voormalige Zuiderzee. Door het eeuwenoude verkavelingspatroon ademt het landgoed de sfeer van een authentiek kampen- en polderlandschap. Heihoef is een echte natuurparel en het allerlaatste restant van het voormalige Huinerbroek.
Na de Hellerweg wordt het asfalt weer verlaten en gaat het verder over onverharde, gedeeltelijk particuliere, landwegen. Laat je hier niet afschrikken door een bordje 'verboden toegang' en 'eigen weg'. Het klompenpad gaat hier echt over verder! Uiteindelijk keert de wandeling weer terug naar het uitgangspunt waar de auto trouw staat te wachten. Ik sluit mij voor 100 procent aan bij het commentaar in het gastenboek van andere wandelaars die het Huinerpad hebben afgelegd: genieten, genieten en nog eens genieten geblazen, een topper!
Naar de webpagina van de GPS wandeling klik hier
Meer wandelingen op de website http://www.jvanderperk.nl/

Geen opmerkingen: