Het vroege voorjaar zijn gouden tijden voor de natuurminnende wandelaar. Vooral als het weer meewerkt, en het wandelen extra wordt op-gefleurd door een vrolijk schijnende lentezon ,en aangename temperaturen tot over de 20 graden C. Woensdag 6 april is zo'n dergelijke wandeldag die alles mee heeft en waarvan het van de eerste tot de laatste meter van de wandeling alleen maar puut genieten is. De prachtige natuurgebieden, waar de wandelroute deze dag doorheen voert, draagt daar een aanzienlijk deel toe bij.
Ik had al eens eerder door het schitterende natuur-ontwikkelingsgebied Banisveld, het waterijke Kampina en het slingerende Dal van de Beerze gewandeld. Ik besloot om nu eens een keer deze mooie natuurgebieden in een wandelroute aan een te rijgen. Eigenlijk had ik ook nog het meer oostelijk liggende natuurgebied De Mortelen in de route willen opnemen, maar dat zou de wandeling te lang maken. Nu schampt de route als het ware dit mooie natuurgebied. Tussen Oisterwijk en Oirschot ligt een aantrekkelijk stukje Brabants platteland.
Een oud cultuurland van kleine weilanden, doorsneden door dijkjes met eiken begroeid en rijen iele populieren. Verscholen tussen het groen liggen kleine buurtschappen met oude langgevelboerderijen. Het is een landschap dat doet denken aan een tijd nog zonder tractoren en kunstmest, een tijd van trekpaarden, ploegen en watermolens. Midden door dit gebied stroomt het riviertje de Beerze. Nog niet zolang geleden was dit een rechte, tussen kades ingeklemde bak water waar weinig aan te beleven viel. Maar daar is de laatste tijd snel verandering in gekomen.
Waterschap De Dommel wil de Beerze over het hele traject zijn oorspronkelijke aanzien teruggeven. Rivierkronkels, moeraszones, vistrappen, zandige oeverranden en overstromingsvlakten moeten het Beerzedal tot een groen lint omtoveren, aantrekkelijk voor natuur en wandelaars. De wandelroute begint vanaf de kerk in Spoordonk. Rond de kerk is voldoende parkeergelegenheid te vinden. Je wandeld vanaf de kerk in Spoordonk over kleine rustige verharde wegen naar het buurtschap Polsdonken.
De omgeving van Spoordonk ademt nog de atmosfeer van het tradirionele Brabantse platteland. Zo kun je in het buurtschap Polsdonken een aantal fraaie exemplaren van de langgevelboerderij bewonderen. In dit type boerderij zijn woning, stal, schuur en dorsvloer onder een dak gebouwd. De toegangsdeuren tot al deze ruimtes zijn traditioneel naast elkaar in de lange gevel aangebracht. Vandaar de naam. Sommige boerderijen zijn van generatie op generatie doorgegeven. Vroeger waren het echte gemengde bedrijven met koeien, varkens, kippen, akkerbouw en fruitbomen.
Tegenwoordig zijn ze veelal gespecialiseerd. Ondertussen zijn de verharde weggetjes overgegaan in graspaden. Het is heerlijk wandelen door dit oude boeren- cultuurlandschap. Via de Brinksedijk wordt het prachtige natuurontwikkelingsgebied Banisveld bereikt. De oorspronkelijke voedselrijke bovengrond is hier afgegraven en afgevoerd. Dat bracht de originele zandgronden weer aan de oppervlakte. In de bodem bleken talloze zaden bewaard gebleven die nu spontaan weer ontkiemen. De meest bijzonder soort die zich nu weer laat zien is het zeer zeldzame teer guichelheil, maar ook andere beschermde soorten als zonnedauw, draadrus en moeraswolfsklauw steken weer regelmatig de kop op.
Het water wat door de moerassen van het Banisveld stroomt, is afkomstig van verderop gelegen landbouwgebied. Om te voorkomen dat met meststoffen verrijkt water door het Banisveld stroomt, is ten zuiden van de Brinksdijk een zuiveringsmoeras van rietvelden aangelegd, het Scheiendsven. Het aangeplante riet filtert de meststoffen uit het water, zodat zeldzame op schrale grond groeiende plantensoorten in het Banisveld meer kansen krijgen, ten opzichte van de algemene plantensoorten. Na het Banisveld gaat het verder door de Kampina.
Hier moet je absoluut zelf een keer gewandeld hebben, om ten volle de schoonheid en natuurrijkdom van deze streek ervaart te hebben. Dat is niet in woorden te vangen! Ik heb hier al een aantal malen gewandeld, maar iedere keer weer ben ik diep onder de indruk. Echt puur genieten! Ik heb drie verschillende routes door dit stukje natuur van de Kampina in deze wandeling opgenomen. De langste route, met een lengte van 21 km, is absoluut de mooiste van de drie. Je loopt hierbij dan ook een stukje op de wonderschone smalle drassige oever, van een op deze plaats heftige slingerende en snel stromende Beerze.
Pure oernatuur! Goede waterdichte schoenen zijn een vereiste! Minder vochtig, en toch ook heel mooi is de wandeling van 17 km. Deze route was vandaag mijn favoriet. Omdat ik pas later op de dag was gaan wandelen, was het ondertusen al laat in de middag geworden. Ik wilde ik toch wel voor het donker thuis zijn. Na de Kampina gaat het verder door het Dal van de Beerze. Tussen de Viermannekesbrug en de kampina is een 170 hectare grote overstromingsvlakte gecreeerd. Het water van de Beerze wordt hier langer vastgehouden, waardoor de afvoer vertraagt en wateroverlast benedenstrooms afneemt. Het deel tussen de Brinksedijk en de Logtse Baan overstroomt gemiddeld een keer per jaar. Het is voornamelijk ingericht als moerasbos. Het ontwikkelde moeras ten zuiden van de Logste Baan staat ongeveer honderd dagen per jaar onder water. Het overstromingsgebied heeft zich inmiddels ontwikkeld tot een druk bezocht vogelgebied. Het gebied is vanaf de Logste Baan, via twee klaphekken aan weerszijden van de Beerze, voor wandelaars toegankelijk.
De overstromingsvlakte wordt via een klaphek aan de overzijde, langs de oever van de Beeerze, weer verlaten. De hier vroeger zo kaarsrechte Beerze heeft inmiddels zijn natuurlijke loop terug gekregen. Het is lekker wandelen langs de slingerende oevers. In de buurt van Spoordonk is in de Beerze een vistrap aangelegd. Een prachtig stukje natuur, met op de achtergrond het schilderachtige dorpszicht met kerk van Spoordonk. Bij de Spoordonkse Watermolen wordt de Beerze verlaten. Al vanaf 1320 werd er gesproken over een watermolen aan de rivier de Beerze. De molen hoorde bij kasteel Ten Bergh dat even verder naar het zuiden lag. De eerste molen was van hout gemaakt. In 1868 zijn er stenen muren omheen gezet. De molen diende voor het malen van graan en het persen van olierijke zaden. Het verschil in waterpeil voor en na het molenrad bedraagt bijna twee meter. In de
Spoordonkse Watermolen is een restaurant gevestigd.
(Bron:
Waterschap De Dommel)
Naar de webpagina van de GPS wandeling
klik hier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten