Nationaal Park De Loonse en Drunense Duinen is een van de grootste en mooiste natuurgebieden van Nederland. Hier kun je eindeloos struinen in de ‘Brabantse Sahara’, welke bestaat uit bijna dertig vierkante kilometer 'levend' stuifzand. Maar niet alleen zand vind je hier! Ook het water is in dit gebied op de lager gelegen delen rijkelijk aanwezig. De moerasbossen van natuurgebied De Brand zijn over het algemeen alleen met goede waterdichte wandelschoenen of laarzen te betreden. De Loonse en Drunense Duinen liggen niet ver verwijdert van mijn woonplaats Gorinchem. Ik mag er dan ook graag gaan struinen en heb hier in dit prachtige natuurgebied al een aantal GPS wandelingen afgelegd. Dit zijn: 'Omgeving Noordzijde Drunense Duinen 14 km' klik hier, 'Natuurgebied De Brand 17km' klik hier, 'Giersbergen 15 km' klik hier, 'Distelberg 21 km' klik hier. Woensdag 4 februari 2009 beloofde een zonnige dag te worden. Er zou sneeuw in de Drunense Duinen moeten liggen. Daarom snel een nieuwe GPS wandeling uitgezet. Dit keer een wandelroute die de grote eindeloze zandverstuiving volledig dwars oversteekt. Daarna een stuk door het natte natuurgebied De Brand, langs een paar akkers en weilanden, waarna de wandeling door overwegend naaldbossen weer terugkeert naar de uitgangspositie. Het is een zeer afwisselende route, waarbij je alle mooie afwisselende landschappen, die de Loonse en Drunense Duinen te bieden heeft, zal doorkruisen
De wandeling start vanaf het parkeerterrein van restaurant De Roestelberg klik hier aan de Roestelbergseweg 2 in Kaatsheuvel. Dit restaurant is op woensdag gesloten. Tijdens het wandelen in winterse omstandigheden, zoals op deze dag het geval was, is het prettig om halverwege de route in een lekker warm restaurant te kunnen uitrusten en wat eten en drinken. Deze GPS wandeling is dan ook zodanig uitgezet dat de route je halverwege de wandeling langs Brasserie Boslust klik hier, aan de Schoorstraat 37 in Udenhout, laat komen. Dit restaurant is op maandag gesloten. Wil je op een maandag gaan wandelen, en daarbij halverwege onderweg wat gebruiken in een horeca gelegenheid (dus restaurant De Roestelberg) dan moet je in dit geval starten vanaf het parkeerterrein van Brasserie Boslust. De beloofde zon op deze wandeldag was bij het uitstappen op het startpunt nog niet te zien. Wel te zien was een prachtig spierwit besneeuwd landschap. Zo had ik de Drunense Duine nog nooit eerder aanschouwd! De zandverstuiving grenst direct aan de parkeerplaats. Het eerste stukje van de route gaat omhoog naar de top van een zandduin. Van hieraf heb je een mooi uitzicht over de omgeving. Er waren meer wandelaars op de prachtige besneeuwde zandverstuiving afgekomen. Een groepje ouderen kreeg les van een jonge dame in het Nordic Walking. Ze hadden er duidelijk plezier in.
Gelukkig was de sneeuwlaag niet dik zodat het lopen door de zandverstuiving niet zwaar was. Het lopen was zelfs minder lastig dan anders omdat door de vorst het zand hard en compact was geworden. Ook op de takken van bomen en struiken lag sneeuw. Dat leverde een sprookjesachtig landschap op. Na het eerst stukje open zandverstuiving gaat de route door een naaldbos verder. Rond 1955 bestond dit stukje naaldbos nog niet. Toen was de zandverstuiving veel groter. Jaarlijks groeit de zandverstuiving met 3 ha verder dicht. Als deze ontwikkeling zich in het zelfde tempo voortzet, is het schitterende 'levende' stuifzand in de Loonse en Drunense Duinen over minder dan 100 jaar in zijn geheel verdwenen. Dat mag natuurlijk niet gebeuren! De beheerder van het gebied Natuurmonumenten heeft in januari 2009 het omvangrijk project 'Stuifzand herstel' opgestart dat het unieke stuifzand in het Nationaal Park weer de ruimte geeft die nodig is voor het behoud ervan. Het doel van het project is om de oppervlakte met 'levend' stuifzand met ongeveer 110 ha verder uit te breiden. Het 'levende' stuifzand heeft dan na de drie jaar, die het project in beslag zal nemen, een omvang bereikt van bijna 400 ha. Na afronding van het project is het stuifzandlandschap natuurlijk niet 'klaar'. Ook in de jaren daarna heeft het nog veel beheer en onderhoud nodig. Zo zal Natuurmonumenten een schaapskudde inzetten om te voorkomen dat de heide weer dichtgroeit. Ook blijft de inzet van vele vrijwilligers in de toekomst heel belangrijk bij het kleinschalig plaggen en boomvrij houden van de heideveldjes.
Het stukje naaldbos wordt weer snel verlaten. Het gaat verder over een zandpad door de open besneeuwde heide. Een geweldig mooi gezicht en heerlijk om vrijuit door heen te wandelen. Dan wordt er weer een gedeelte levend stuifzand bereikt. In het open stuifzand gebied zijn geen paden: er mag overal worden gelopen. De GPS track van deze wandeling is daarom ook hier niet meer dan een richtlijn. Het staat je vrij om van de route af te wijken en langs andere toppen van zandduinen je weg te kiezen. Houthakkers waren in een naast gelegen naaldbos bezig om de bomen te kappen. De machines die ze hierbij gebruikten hadden een geel zandspoor door de eindeloze witte vlakte van de zandverstuiving getrokken. Een prachtig landschap vol met hoge contrasten in zwartwit, afgewisseld met toefjes geel van het losse zand. Vanaf een hoge zandduin had ik een geweldig mooi vergezicht over de omgeving. Een groepje joggers kwamen hevig hijgend de zandhelling op gerend. Ik ging rustig wandelend weer naar beneden, om mijn wandeling over de besneeuwde zandvlakte verder te vervolgen. Hier en daar lagen grote stapels omgezaagde naaldbomen. Natuurmonumenten is momenteel in de Drunense Duinen heel druk bezig, dat is duidelijk zichtbaar! De wandeling gaat verder door een wat meer met heide, gras en vliegdennen overwoekerd gedeelte van de zandverstuiving.
Dan in eens loop je door een totaal ander landschap. Hier gaat de route door de moerasbossen van het natuurgebied De Brand. Normaal loop je in het natte natuurgebied door het water en de modder te 'soppen'. Nu was de ondergrond echter stijf bevroren. Dat loopt wel een stuk aangenamer! De Brand was van oorsprong een uitgestrekt veenmoeras dat ontstond op de slecht doorlatende leemhoudende bodem in het Zuiden. In de daarop volgende eeuwen verlandde het moeras en werd het veen gestoken en gedroogd. De zo ontstane turf werd als brandstof gebruikt en verhandeld. Hier komt de naam 'De Brand' vandaan. Het stuivende zand zorgde er voor dat aan het einde van de laatste ijstijd de bedding van het riviertje de Zandley dichtstoof. Daardoor kon het gebied De Brand ontstaan. De loop van de Zandley verlegde zich in oostelijke richting. Tegenwoordig is deze omzoomd door fraaie bossen en weiden. Op veel plaatsen komt schoon en mineraalrijk grondwater uit de bodem omhoog. Hierdoor is er een rijke flora en fauna ontstaan wat het wandelen door deze streek bijzonder boeiend maakt
Direct als je het natuurgebied verlaat zie je het uitnodigende Brasserie Boslust aan de overkant van de weg liggen liggen. Het was heerlijk warm in de zaak. Een groepje van 12 dames zaten er gezellig kletsend aan de lunch. Ik kreeg een heerlijke gevulde groentesoep voorgeschoteld. Buiten begon het te sneeuwen. Dat was wel even wat anders dan de beloofde zon! Lekker behaaglijk gezeten in het restaurant gaf dit wel een zeer knusse winterse aanblik. De uitsmijter ham en kaas na de soep ging er in als koek. Dat smaakte prima na het wandelen door de sneeuw. Ik vervolgde weer de wandeltocht. Het sneeuwde nog ligt maar daar had ik niet echt last van. Eerst gaat de route voor een stukje over een graspad langs de oever van de Zandley. Daarna gaat het verder door een beukenbos, wat volgens de topografische kaart bekend staat onder de naam Papenhuizen. Ik had tijdens de lichte sneeuwbui mijn camera, ter bescherming tegen het vocht, even in de rugzak opgeborgen. Nu hield het echter op met sneeuwen en kon ik weer foto's van het landschap rond om mij gaan nemen. Na het beukenbos en een vochtig broekbos volgt er 600 meter wandelen, door weilanden en akkers, op een asfaltweg. De route gaat daarna rechtsaf - daarbij weer lekker wandelen over rustige zandpaden - verder. De temperatuur was net even boven het vriespunt gekomen. De sneeuw op de takken van de bomen begon te smelten en viel in dikke natte klodders naar beneden. Het was uitkijken geblazen met lopen onder de bomen door. Je bent anders in een mum van tijd kledder nat van de smeltende sneeuw. Het eerste stuk gaat door naaldbossen. Daarna loop je weer een stukje over een uitloper van de zandverstuiving. De uitzichten blijven schitterend! Het is hier in de Loonse en Drunense Duinen werkelijk een fantastisch mooi natuurgebied. Het laatste stuk van de wandeling gaat door een gemengd bos, waarna de hoge zandduin bij het parkeerterrein van restaurant De Roestelberg wordt bereikt. Nog even genieten van het uitzicht op de top van de zandduin, en daarna in de auto vlug terug naar huis, voordat de avondspits gaat beginnen. Het was vandaag een heerlijke wandeling in een prachtig natuurgebied in wintertooi!
Naar de webpagina van de GPS wandeling klik hier
Meer wandelingen op de website http://www.jvanderperk.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten