Ondanks dat ik op mijn website in de afdeling 'Mijn GPS wandelingen' klik hier altijd wel een paar GPS routes in voorraad heb staan, zet ik soms een avond van te voren pas een GPS wandeling uit, die ik dan de volgende dag direct ga lopen. Dat gebeurd als ik plotsklaps het verlangen heb om in een bepaalde streek te gaan lopen en ik daarvoor op dat moment geen geschikte route op voorraad heb. Op deze wijze is de rondwandeling van Hoch Elten door het Montferland naar 's-Heerenberg met een lengte van 21 km ontstaan. Ik heb deze route op zaterdag 6 september 2008 gelopen. De route begint vanaf het parkeerterrein aan de Lindenallee in Hoch Elten. Een werkelijk schitterende wandeling waar je direct op de eerste honderd meter van de route al van een mooi uitzicht over het Rijndal kunt genieten. Helemaal onbekend is deze streek niet want ik heb er al eerder twee GPS wandelingen gelopen. De eerste wandeling is Beek - Hoog Elten 18 km klik hier en de tweede Hof van Berg 14 en 21 km klik hier.
Het dorp ligt aan drie kanten omgeven door Nederland. Op 23 april 1949 is het ter compensatie voor de Duitse bezetting tijdens de Tweede Wereldoorlog aan Nederland toegewezen. Dit heeft geduurd tot 1 januari 1963, toen werd het weer Duits. Het dorp met het op de Elterberg gelegen Hoch Elten is dus bijna 14 jaar Nederlands geweest. Van de overgang van Nederland naar Duitsland hebben veel exporteurs geprofiteerd. Op 31 december 1962 plaatsten zij veel vrachtwagens met te exporteren goederen in het Nederlandse Elten. De volgende dag stond het zonder een meter te hoeven rijden en (het belangrijkste) zonder een cent aan invoerrechten te hoeven betalen in Duitsland. Hoch Elten ligt op de uitlopers van het in Nederland gelegen Montferland. Het lange afstand-wandelpad Pieterpad loopt door Hoch Elten.
Je krijgt toch echt wel een beetje een vakantiegevoel als je het Duitse dorpje binnen rijd. Alle straatnamen en teksten op winkels zijn natuurlijk in het Duits. Toch wel een andere ervaring dan een GPS wandeling die gewoon in Nederland begint. Het hield net op met regenen en de zon kwam aarzelend te voorschijn. Het was aangenaam van temperatuur. Eigenlijk prima wandelweer. Er waren zo vroeg op de zaterdagochtend totaal geen toeristen te bekennen. Het dorpje was nog in diepe rust. In heel de omgeving maakten de kerkklok en de vogels het enige geluid wat ik kon bespeuren. Op een warme zomerdag, vooral in het weekend, kan het hier wel anders zijn! Dan staat heel het parkeerterrein vol met auto's en wordt het terras van het nabij gelegen Pannekoekenhuis Hoch Elten overspoeld met toeristen. Het dorp wordt gedomineerd door de hoge kerk en het naast gelegen kerkhof, vlakbij het uitzichtpunt over het Rijndal. De kerk stamt oorspronkelijk uit het jaar 967. De kerk is zowel in 1585 en 1945 door oorlogshandelingen verwoest. Na de wederopbouw in 1955 staat de kerk weer in volle glorie te pronken. Juist toen ik voorbij het uitzichtpunt liep scheen de zon half door de wolken over de weilanden en uiterwaarden van het Rijndal. Door de afwisseling van schaduwen en zonnige gedeelten leverde dat mooie plaatjes op.
De hellingbossen rond om Hoch Elten bestaan hoofdzakelijk uit loofbomen waarvan veel beukenbos is. Mooie bossen om heerlijk doorheen te wandelen. Typisch Duits zijn de overdekte rustplaatsen die je onderweg passeert. Een aantal zijn voorzien een stookplaats. Ik kan mij voorstellen dat hier al vele bierfeesten met lekkere gegrilde sappige braadworst zijn gehouden. Daar zijn de Duitsers dol op en wie eigenlijk niet? Hoch Elten ligt op 70 meter hoogte. Op het eerste stuk van de route loop je daardoor voortdurend omlaag. Op een geven moment wordt via een viaduct, alleen bestemd voor voetgangers en fietsers, de E35 overgestoken. Jammer dat hier het verkeergeruis de vogels overstemd. De omgeving lijdt er echter niet onder. Het is hier fantastisch mooi. De route volgt voor een gedeelte het Pieterpad. Je komt nu voorbij een prachtig bewaard gebleven, en door de aanzienlijke hoogte verschillen in deze omgeving, snelstromende spreng. Voor de aandrijving van watermolens werd er vroeger op een helling een gat in de grond gegraven tot het grondwater was bereikt. Dat gat heet een sprengkop. Het grondwater stroomt via de gegraven beekbedding omlaag om daarna een of meer watermolens van waterkracht te voorzien.
De wandeling gaat verder op langs een uitgestrekt kruidenveld. Het pad langs het veld gaat door een oud berkenbos met een ondergroei van hoge varens. In september zijn de varens al bruin verkleurd. Met de dikke witte stammen van de berkenbomen vormt dat een mooi pastelkleurig getint plaatje op zoals je op de foto in de kop van het verhaal kunt zien. Op een bank bij het kruidenveld heb ik een tijdje gerust en twee lekkere broodjes kipfile. Een heerlijke plek. Het leven kan heel mooi zijn als je er oog, en een gezonde eetlust, voor hebt. De route loopt om de circa 83 meter spiervermoeiende hoge Hulzenberg heen. Maar ondanks deze geste voor de wandelkuiten moet je rekening houden met voortdurend klimmen en dalen tijdens het wandelen. Ik kwam hier een groepje wandelaars tegen. Ze waren verdwaald en vroegen aan mij de weg terug naar de camping waar ze verbleven. Via de database van PI's (ligging restaurants, hotels, campings enz.) van mijn immer trouwe Garmin GPSmap 60CSx ontvanger kon ik ze de juiste weg terug wijzen. Zij waren vol bewondering voor de mogelijkheden van mijn GPS ontvanger. Het leek hun ook wel wat om met een dergelijk GPS apparaat te gaan wandelen. Een vrouw uit het gezelschap liet mij een aantal foto's van paddestoelen zien, die ze met de camera in haar mobiel had gemaakt. Ik was natuurlijk vol bewondering en lof voor haar fotokunsten. Tevreden met elkaars aandacht gingen we weer ieder onze eigen weg.
Na een mooie bosweg gaat de route nu verder over het open veld rondom het dorpje Stokkum. Over een zandweg was inmiddels, sinds de laatste keer dat ik hier had gewandeld, een spiegelglad, van nieuwigheid blinkend, smal fietspad van beton aangelegd. Wel en hele vooruitgang voor de fietsers, die zich hier vroeger in het apenzweet trapte door het mulle zand. Het is echt een fijne afwisselende route door bossen en over velden. Een volledige wandeling alleen maar lopen door bossen vind ik persoonlijk niet fijn. Ik hou er van om ook zo nu en dan over het open veld te wandelen en zet mijn GPS routes daar dan ook altijd op uit. Dan wordt de omgeving van 's-Heerenberg bereikt. Ik vind het Kasteel Hof van Bergh heel mooi en indrukwekkend en heb daarom de route langs dit kasteel laten lopen. Tevens geeft dit de gelegenheid om op een zonnig terras in de vlakbij gelegen binnenstad een koel glas tapbier te nuttigen. Dit keer echter geen bier voor mij. Ik heb in de kasteeltuin in de zon, gezeten op het daar aanwezige riante houten en marmeren tuinmeubilair, weer een lekker broodje kipfile gegeten en limonade gedronken. Ik kan mij voorstellen hoe een kasteelheer hier in vroegere jaren gezeten moet hebben. Genietend van de mooie natuur om hem heen, zijn bezit, en de lekkere spijzen en dranken, die hij door zijn bedienden in gouden schalen en bekers aan gereikt kreeg. Nu is het de stichting Huis Bergh die hier heer en meester is en via excursies, concerten, lezingen, arrangementen en tentoonstellingen de benodigde penningen voor het onderhoud van het kasteel bijeen schraapt. Dat lukt ze zo te zien uitstekend!
De route gaat verder door de Plantage. Dat is het parkbos wat bij het landgoed behoort. Hier vind je ook de kaatsbaan of kaetspoell die door de kasteelheer graaf Willem van den Bergh in 1560 werd ingericht. Hier kon hij met zijn gasten van deze balsport genieten. Vanwege ruimtegebrek was binnen de stadsmuren geen plaats. Bij de kaatsbaan werd het lustoord 'De Gaarde' aangelegd. Het oude bouwvallige gebouw is in 1943 gerestaureerd en er zijn thans vier woningen gehuisvest. Het is een groene oase van rust en historie. Na het parkbos loop je langs een heuvel waarop een wijngaard is gelegen. Een groot bord geeft het adres van hun website aan. Nu ben ik naast het wandelen een liefhebber van een goed glas wijn en heb de website bezocht. Het blijkt hier om een familiebedrijf met de naam Wijngoed Montferland klik hier te gaan. Ze zijn pas een paar jaar bezig. Wellicht ga ik toch eens naar een van hun wijnproefdagen om de wijn te keuren.
Vandaag echter geen uitspattingen zoals wijnproeverijen, want ik had toch nog wel een aantal kilometers wandelen voor de boeg. De route gaat nu verder door het dorpje Stokkum. Het eerste terras in de zon liet ik nog manmoedig links liggen. Bij het tweede terras wat ik in dit dorp tegen kwam bezweek ik bij de aanblik van het uithangbord met een reclame van Grolsbier en heb hier lekker in de zon een koel glas tapbier genuttigd. Heerlijk zo'n rustperiode! Het wandelen gaat daarna weer een stuk beter en alle vermoeidheid is verdwenen. De wandeling gaat verder langs de rand van een glooiend weiland en bos. De snelweg E35 wordt hier weer hoorbaar maar de omgeving van het golvende landschap blijft prachtig. De snelweg wordt via het zelfde voetgangers- en fietsers viaduct weer overgestoken. Na het passeren van een mooie grote oude boerderij gaat de route verder langs de rand van een akker en een bos. Wat is het hier toch mooi! Ondanks dat ik nu toch wel wat moe werd liep ik nog steeds volop te genieten. Door al dat genieten van de omgeving had ik mijn GPS ontvanger uit het oog verloren. Plotsklaps kwam ik tot de ontdekking dat ik helemaal fout zat en een paar kilometer terug een verkeerde weg was ingeslagen. Ik liep nu beneden langs een oude rivierloop van de Rijn. Het was daar wel heel mooi maar ik moest eigenlijk 70 meter hoger zijn, de heuvel op, om weer bij mijn auto in Hoch Elten terug te keren. Via een steile weg omhoog kwam ik weer terug op de goede route. Het laatste stuk van de wandeling is heel mooi en gaat over een smal pad door de bossen en heidevelden rond Hoch Elten. Uiteindelijk na een zeer mooie wandeling toch weer terug in het nu ook weer zo heerlijke stille dorp. Het pannekoekenrestaurant liet juist zijn laatste gasten uit en sloot de zaak af. Een paar mensen zaten naast hun campers op het parkeerterrein in klapstoelen een boek te lezen. Wat een rust en wat een mooie omgeving! Op mijn gemak ben ik daarna weer terug gereden naar Gorinchem. Een heerlijke wandeldag die naar meer smaakt!
Het dorp ligt aan drie kanten omgeven door Nederland. Op 23 april 1949 is het ter compensatie voor de Duitse bezetting tijdens de Tweede Wereldoorlog aan Nederland toegewezen. Dit heeft geduurd tot 1 januari 1963, toen werd het weer Duits. Het dorp met het op de Elterberg gelegen Hoch Elten is dus bijna 14 jaar Nederlands geweest. Van de overgang van Nederland naar Duitsland hebben veel exporteurs geprofiteerd. Op 31 december 1962 plaatsten zij veel vrachtwagens met te exporteren goederen in het Nederlandse Elten. De volgende dag stond het zonder een meter te hoeven rijden en (het belangrijkste) zonder een cent aan invoerrechten te hoeven betalen in Duitsland. Hoch Elten ligt op de uitlopers van het in Nederland gelegen Montferland. Het lange afstand-wandelpad Pieterpad loopt door Hoch Elten.
Je krijgt toch echt wel een beetje een vakantiegevoel als je het Duitse dorpje binnen rijd. Alle straatnamen en teksten op winkels zijn natuurlijk in het Duits. Toch wel een andere ervaring dan een GPS wandeling die gewoon in Nederland begint. Het hield net op met regenen en de zon kwam aarzelend te voorschijn. Het was aangenaam van temperatuur. Eigenlijk prima wandelweer. Er waren zo vroeg op de zaterdagochtend totaal geen toeristen te bekennen. Het dorpje was nog in diepe rust. In heel de omgeving maakten de kerkklok en de vogels het enige geluid wat ik kon bespeuren. Op een warme zomerdag, vooral in het weekend, kan het hier wel anders zijn! Dan staat heel het parkeerterrein vol met auto's en wordt het terras van het nabij gelegen Pannekoekenhuis Hoch Elten overspoeld met toeristen. Het dorp wordt gedomineerd door de hoge kerk en het naast gelegen kerkhof, vlakbij het uitzichtpunt over het Rijndal. De kerk stamt oorspronkelijk uit het jaar 967. De kerk is zowel in 1585 en 1945 door oorlogshandelingen verwoest. Na de wederopbouw in 1955 staat de kerk weer in volle glorie te pronken. Juist toen ik voorbij het uitzichtpunt liep scheen de zon half door de wolken over de weilanden en uiterwaarden van het Rijndal. Door de afwisseling van schaduwen en zonnige gedeelten leverde dat mooie plaatjes op.
De hellingbossen rond om Hoch Elten bestaan hoofdzakelijk uit loofbomen waarvan veel beukenbos is. Mooie bossen om heerlijk doorheen te wandelen. Typisch Duits zijn de overdekte rustplaatsen die je onderweg passeert. Een aantal zijn voorzien een stookplaats. Ik kan mij voorstellen dat hier al vele bierfeesten met lekkere gegrilde sappige braadworst zijn gehouden. Daar zijn de Duitsers dol op en wie eigenlijk niet? Hoch Elten ligt op 70 meter hoogte. Op het eerste stuk van de route loop je daardoor voortdurend omlaag. Op een geven moment wordt via een viaduct, alleen bestemd voor voetgangers en fietsers, de E35 overgestoken. Jammer dat hier het verkeergeruis de vogels overstemd. De omgeving lijdt er echter niet onder. Het is hier fantastisch mooi. De route volgt voor een gedeelte het Pieterpad. Je komt nu voorbij een prachtig bewaard gebleven, en door de aanzienlijke hoogte verschillen in deze omgeving, snelstromende spreng. Voor de aandrijving van watermolens werd er vroeger op een helling een gat in de grond gegraven tot het grondwater was bereikt. Dat gat heet een sprengkop. Het grondwater stroomt via de gegraven beekbedding omlaag om daarna een of meer watermolens van waterkracht te voorzien.
De wandeling gaat verder op langs een uitgestrekt kruidenveld. Het pad langs het veld gaat door een oud berkenbos met een ondergroei van hoge varens. In september zijn de varens al bruin verkleurd. Met de dikke witte stammen van de berkenbomen vormt dat een mooi pastelkleurig getint plaatje op zoals je op de foto in de kop van het verhaal kunt zien. Op een bank bij het kruidenveld heb ik een tijdje gerust en twee lekkere broodjes kipfile. Een heerlijke plek. Het leven kan heel mooi zijn als je er oog, en een gezonde eetlust, voor hebt. De route loopt om de circa 83 meter spiervermoeiende hoge Hulzenberg heen. Maar ondanks deze geste voor de wandelkuiten moet je rekening houden met voortdurend klimmen en dalen tijdens het wandelen. Ik kwam hier een groepje wandelaars tegen. Ze waren verdwaald en vroegen aan mij de weg terug naar de camping waar ze verbleven. Via de database van PI's (ligging restaurants, hotels, campings enz.) van mijn immer trouwe Garmin GPSmap 60CSx ontvanger kon ik ze de juiste weg terug wijzen. Zij waren vol bewondering voor de mogelijkheden van mijn GPS ontvanger. Het leek hun ook wel wat om met een dergelijk GPS apparaat te gaan wandelen. Een vrouw uit het gezelschap liet mij een aantal foto's van paddestoelen zien, die ze met de camera in haar mobiel had gemaakt. Ik was natuurlijk vol bewondering en lof voor haar fotokunsten. Tevreden met elkaars aandacht gingen we weer ieder onze eigen weg.
Na een mooie bosweg gaat de route nu verder over het open veld rondom het dorpje Stokkum. Over een zandweg was inmiddels, sinds de laatste keer dat ik hier had gewandeld, een spiegelglad, van nieuwigheid blinkend, smal fietspad van beton aangelegd. Wel en hele vooruitgang voor de fietsers, die zich hier vroeger in het apenzweet trapte door het mulle zand. Het is echt een fijne afwisselende route door bossen en over velden. Een volledige wandeling alleen maar lopen door bossen vind ik persoonlijk niet fijn. Ik hou er van om ook zo nu en dan over het open veld te wandelen en zet mijn GPS routes daar dan ook altijd op uit. Dan wordt de omgeving van 's-Heerenberg bereikt. Ik vind het Kasteel Hof van Bergh heel mooi en indrukwekkend en heb daarom de route langs dit kasteel laten lopen. Tevens geeft dit de gelegenheid om op een zonnig terras in de vlakbij gelegen binnenstad een koel glas tapbier te nuttigen. Dit keer echter geen bier voor mij. Ik heb in de kasteeltuin in de zon, gezeten op het daar aanwezige riante houten en marmeren tuinmeubilair, weer een lekker broodje kipfile gegeten en limonade gedronken. Ik kan mij voorstellen hoe een kasteelheer hier in vroegere jaren gezeten moet hebben. Genietend van de mooie natuur om hem heen, zijn bezit, en de lekkere spijzen en dranken, die hij door zijn bedienden in gouden schalen en bekers aan gereikt kreeg. Nu is het de stichting Huis Bergh die hier heer en meester is en via excursies, concerten, lezingen, arrangementen en tentoonstellingen de benodigde penningen voor het onderhoud van het kasteel bijeen schraapt. Dat lukt ze zo te zien uitstekend!
De route gaat verder door de Plantage. Dat is het parkbos wat bij het landgoed behoort. Hier vind je ook de kaatsbaan of kaetspoell die door de kasteelheer graaf Willem van den Bergh in 1560 werd ingericht. Hier kon hij met zijn gasten van deze balsport genieten. Vanwege ruimtegebrek was binnen de stadsmuren geen plaats. Bij de kaatsbaan werd het lustoord 'De Gaarde' aangelegd. Het oude bouwvallige gebouw is in 1943 gerestaureerd en er zijn thans vier woningen gehuisvest. Het is een groene oase van rust en historie. Na het parkbos loop je langs een heuvel waarop een wijngaard is gelegen. Een groot bord geeft het adres van hun website aan. Nu ben ik naast het wandelen een liefhebber van een goed glas wijn en heb de website bezocht. Het blijkt hier om een familiebedrijf met de naam Wijngoed Montferland klik hier te gaan. Ze zijn pas een paar jaar bezig. Wellicht ga ik toch eens naar een van hun wijnproefdagen om de wijn te keuren.
Vandaag echter geen uitspattingen zoals wijnproeverijen, want ik had toch nog wel een aantal kilometers wandelen voor de boeg. De route gaat nu verder door het dorpje Stokkum. Het eerste terras in de zon liet ik nog manmoedig links liggen. Bij het tweede terras wat ik in dit dorp tegen kwam bezweek ik bij de aanblik van het uithangbord met een reclame van Grolsbier en heb hier lekker in de zon een koel glas tapbier genuttigd. Heerlijk zo'n rustperiode! Het wandelen gaat daarna weer een stuk beter en alle vermoeidheid is verdwenen. De wandeling gaat verder langs de rand van een glooiend weiland en bos. De snelweg E35 wordt hier weer hoorbaar maar de omgeving van het golvende landschap blijft prachtig. De snelweg wordt via het zelfde voetgangers- en fietsers viaduct weer overgestoken. Na het passeren van een mooie grote oude boerderij gaat de route verder langs de rand van een akker en een bos. Wat is het hier toch mooi! Ondanks dat ik nu toch wel wat moe werd liep ik nog steeds volop te genieten. Door al dat genieten van de omgeving had ik mijn GPS ontvanger uit het oog verloren. Plotsklaps kwam ik tot de ontdekking dat ik helemaal fout zat en een paar kilometer terug een verkeerde weg was ingeslagen. Ik liep nu beneden langs een oude rivierloop van de Rijn. Het was daar wel heel mooi maar ik moest eigenlijk 70 meter hoger zijn, de heuvel op, om weer bij mijn auto in Hoch Elten terug te keren. Via een steile weg omhoog kwam ik weer terug op de goede route. Het laatste stuk van de wandeling is heel mooi en gaat over een smal pad door de bossen en heidevelden rond Hoch Elten. Uiteindelijk na een zeer mooie wandeling toch weer terug in het nu ook weer zo heerlijke stille dorp. Het pannekoekenrestaurant liet juist zijn laatste gasten uit en sloot de zaak af. Een paar mensen zaten naast hun campers op het parkeerterrein in klapstoelen een boek te lezen. Wat een rust en wat een mooie omgeving! Op mijn gemak ben ik daarna weer terug gereden naar Gorinchem. Een heerlijke wandeldag die naar meer smaakt!
Naar de webpagina van de GPS wandeling klik hier
Meer wandelingen op de website http://www.jvanderperk.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten