Wat een heerlijke wandeltocht hebben Hester en ik op dinsdag 12 februari 2008 gemaakt! Wij hadden al een paar dagen eerder met elkaar afgesproken om op deze dag samen te gaan wandelen in de buurt van De Duivelsberg bij Beek-Ubbergen. Maar dat het op deze dag zulk heerlijk voorjaarsweer zou zijn dat hadden wij vooraf niet durven hopen. Ik heb Hester vanaf het station in Nijmegen opgehaald. Tien minuten later waren wij op het startpunt van de wandeling op de Rijksstraatweg in Beek-Ubbergen. Ik heb in dit gebied al eens eerder een GPS wandeling uitgezet klik hier . Wij vinden deze streek echter zo mooi dat het waard was om weer een nieuwe route over dit heuvelachtige landschap te laten lopen. De wandeling heeft een lengte van 17 km en is zodanig uitgezet dat je na circa 12 km wandelen bij het pannenkoekenrestaurant 'De Duivelsberg' arriveert. Op een kleine kilometer vanaf het startpunt zie je het restaurant al liggen. Zo vroeg in de ochtend is het dan echter nog gesloten.
De route klimt al direct vanaf het startpunt een stukje flink omhoog zodat je je zelf direct al lekker warm kunt lopen en alle spieren in de kuiten goed loskomen. Daarna kom je langs een uitzichtpunt van waar af je een prachtig mooi uitzicht hebt over het Rijndal. Het uitzicht was onder deze lente-achtige omstandigheden extra mooi en kon je dankzij het heldere weer de rivier in de verte zien liggen. Even later loopt de route over de top van de Duivelsberg. Heel even dreigde in 1963 dat het natuurgebied de Duivelsberg aan Duitsland teruggegeven zou worden. Gelukkig is bij de teruggaven van de na de Tweede Wereldoorlog door Nederland geannexeerde grensgebieden voor de Duivelsberg een uitzondering gemaakt. Er woonden per slot van rekening hier maar drie van oorsprong Duitse gezinnen. Tijdens een diner van de toenmalige staatssecretaris Van Houten bij de Duitse ambassaderaad werd tijdens het dessert besloten om de Duivelsberg bij Nederland te laten blijven. Maar veel maakt dat tegenwoordig niet meer uit sinds de grenzen in Europa zijn verdwenen. Na de Duivelsberg gaat de wandeling verder over een holle weg langs een glooiend weiland. De route gaat op de hoek van het weiland rechtsaf. Zou je echter recht doorlopen dan ga je Duitsland binnen. In de ochtend vroor het nog licht maar nu zo tegen de middag kregen wij het in de zon toch wel aardig warm. Het is in deze omgeving schitterend wandelen met voortdurend prachtige vergezichten. Een paar houthakkers hadden zich in een weiland aan de rand van het bos lekker in het zonnetje geïnstalleerd om hun boterhammen op te peuzelen. Jammer dat ze daar een radio bij aan hadden staan want zo hoor je natuurlijk niet de vrolijk kwetterende vogels, met de lente in hun vogelhoofdjes.
Het natuurgebied De Duivelsberg is niet zo groot. Het beslaat maar een oppervlakte van 125 hectare. De verschillende wandelroutes die hier doorheen zijn uitgezet maken gebruik van de zelfde onverharde bos- en weidepaden. Op dit stuk van de route liepen wij een tijdje over het Pieterpad. Dat is ook wel te merken. Wij komen nu op deze bekende populaire wandelroute meerdere wandelaars tegen. Wij raakten met een stel hiervan in gesprek. Natuurlijk kwam mijn website hierbij ter sprake, daar stuurden Hester en ik het wel, trots als dat wij zijn, op aan. Deze wandelaars hebben de zelfde dag nog een bericht in het gastenboek achter gelaten. En een week later kreeg ik ook nog foto's van de ontmoeting toegestuurd, waarvan ik er een in de kop van dit artikel heb opgenomen. Mijn moeilijke naam, die altijd verkeerd wordt gespeld, hadden ze dan toch maar goed onthouden. Hulde voor deze pientere Pieterpad-wandelaars, die over zo'n goed taalkundig geheugen blijken te beschikken! De vrouwelijke wandelaars hadden in de warme lentezon hun jassen uitgetrokken en liepen lekker, bijna zomers, in een vest of dunne trui. Hester was hierop jaloers en besloot ook direct haar jas uit te doen.
Daarna staken wij de Zevenheuvelenweg over, waar naar de wandeling is genoemd. Je loopt hierna een tijdlang door afwisselend naald- en gemengdbos. Het is hier minder heuvelachtig en kun je stevig doorlopen om het wandelgemiddelde, na al het gehijg op de voorgaande hellingen, wat op te krikken. De route gaat hier weer door de bossen noordwaarts omhoog, terug naar het heuvellandschap van de Duivelsberg. Via een paar schitterende open glooiende velden, omzoomd met houtwallen, keren de steile hellingen van de Duivelsberg weer terug. Nu is het niet ver meer naar het pannenkoekenrestaurant De Duivelsberg. De topokaart klopte op dit punt niet helemaal en het restaurant lag op een iets andere plaats dan oorspronkelijk is aangegeven. Maar dat hadden wij in de ochtend al gezien dus liepen wij direct de goede richting op. Wat een honger hadden wij ondertussen gekregen! Het restaurant is ondergebracht in een mooie historische boerderij, welke romantisch aan de rand van een bos bij een weiland is gelegen. Wij hadden geen moeite met het bestellen van het bier. Dat moest een zo'n groot mogelijk glas tapbier zijn. Met het uitkiezen van het menu aarzelden wij langer. Er stonden dan ook zulke lekkere soorten pannenkoeken en uitsmijters op de kaart. Wij hebben daar heerlijk gegeten en uitgerust van de wandeltocht. Daarna stapten wij weer op, om het laatste stuk van de wandelroute over de heuvels van de Duivelsberg te gaan volbrengen. Het is dan maar goed dat wij nog zo'n vier kilometer moesten lopen, want dan kunnen wij eerst nog even goed 'uitbuiken' van het overdadige eten en bier, voordat wij weer in de auto en trein huiswaarts keren. Het schemerde al behoorlijk toen wij de auto bereikten. Daarna heb ik Hester weer bij het station van Nijmegen afgezet en ben zelf terug gereden naar Gorinchem. Wij hebben weer een hele fijne wandeldag met elkaar gehad die wij over een paar weken zeker weer eens gaan herhalen. Maar dan vanaf Zwolle, en gaan wij lopen in het noorden van het land, in Groningen of Drenthe. Ik heb ook daar een aantal zeer mooie GPS wandelingen in voorraad op de website staan.
Naar de webpagina van de GPS wandeling klik hier
Meer wandelingen op website: jvanderperk.nl
1 opmerking:
Ha Joop,
Zoals ik je al in een mail heb verteld vind ik deze vorm van je blog veel beter. Nu even testen hoe een berichtje achter te laten. Het was echt een heerlijke wandeling die naar meer smaakt en dat geldt natuurlijk ook voor de pannenkoeken (+ de rest)
Groet, Hester
Een reactie posten