Midden in het Horsterwold in de provincie Flevoland ligt De Stille Kern. Er lopen geen paden, hooguit kun je er sporen vinden die het wild, paarden en runderen daar in het ruige natuurgebied hebben getrokken. Na de inpoldering was dit gebied oorspronkelijk voorbestemd voor de akkerbouw. De bestemming is ondertussen gewijzigd. In 1996 is het aan Staatsbosbeheer overgedragen met als doel om in het gebied nieuwe natuur te ontwikkelen. Sindsdien mag de natuur er haar eigen gang gaan.
Oude wegen zijn overwoekerd. Het is al flinke wildernis geworden. Wandelaars mogen er naar hartelust rondstruinen. Een welgemeend advies hierbij: trek een lange broek aan, want je zult je soms een weg door de hier en daar behoorlijk stekelige struiken moeten banen, terwijl het onkruid, zoals brandnetels, in de zomermaanden op veel plaatsen in het bos welig kunnen tieren. Maar wat is het er mooi! In het gebied zie je wat een geweldig mooi plaatje de grote grazers er van hebben gemaakt.
De afwisseling van grazige weiden, waterpartijen, groepen struiken en bos zijn een lust voor het oog. De herinnering aan dit mooie natuurgebied was mij, sinds ik hier een twee jaar terug een GPS wandeling had gemaakt (Hosterwold 9 en 18 km
klik hier), levendig bij gebleven. Ik had indertijd maar een gedeelte van De Stille Kern doorkruist. Op zaterdag 24 april 2010 ging ik een avontuurlijke struimtocht maken, die in zijn geheel door dit ruige natuurgebied zou verlopen.
Paden zijn hier niet zodat je voor het uitzetten van een route weinig aan de digitale topokaart hebt. Toch kun je daarop wel zien waar de perceel- scheidingen tussen de verschillende soorten implant van loofbomen zich bevinden. Bovendien zie je op de kaart de open plekken en de waterpartijen, zodat het wel enigzins mogelijk is om een ruwe GPS track uit te zetten. De verfijning van de route, in verband met de begaanbaarheid en de obstakels in het bos, zoals omgevallen bomen, te dichte struiken en moerassen, moet in de ruwe praktijk tijdens het struinen plaats vinden.
Daarbij heb je veel nut van de sporen die door het wild, paarden en runderen door het ruige natuurgebied zijn getrokken. Het blijkt dat de dieren heel goed in staat zijn om obstakels in het bos te ontwijken. Andere dieren volgen ook deze sporen, zodat het al snel bijna op een smal pad begint te lijken. Je vind een overvloed aan dergelijke sporen in De Stille Kern. De door mij uitgezette GPS track is daarom niet meer dan een richtlijn en kun je heel goed daarvan afwijken en je eigen GPS-spoor door dit schitterende natuurgebied trekken.
Dat vormt juist het unieke van dit struin-avontuur wat je bijna nergens anders in Nederland op deze oorspronkelijke wijze kunt ervaren. De struintocht start vanaf het parkeerterrein van Staatsbosbeheer aan de Fediteweg, Zeewolde. De parkeerplaats is vanaf de weg heel duidelijk aangegeven. Je kunt via Google Earth Streetview de inrit van de parkeerplaats vooraf op de PC bekijken. Aan het begin van de route zie je een bomencirkel bestaande uit 12 leilinden. Dat is een symbolische vertaling van de Europese vlag die uit 12 sterren bestaat.
Op de 40-ste Boomfeestdag, op 20 maart 1996, hebben 500 kinderen uit heel Flevoland het natuurgebied 'Het Holsterwold' ingeplant. De geplantte bomen symboliseren de basisscholen in Nederland die meegedaan hebben aan de nationale scholenaktie 'Een Boon Voor Het Leven'. Kinderen uit heel Nederland hebben zich niermee ingezet voor een groene wereld, niet alleen in Nederland maar ook in ontwikkelingslanden. De aktie is gestart door Unicef en de Stichting Colombine.
Ik heb deze mooie lente zaterdag heerlijk avontuurlijk gestruind, door de ruige bossen en over de schilderachtige open velden. Op een gegeven moment keek ik achter om en zag een grote vos op zijn gemak de open vlakte over steken. Hij was absoluut niet onder de indruk van mijn aanwezigheid en keek maar terloops even in mijn richting. Ik heb deze dag het struinen door de dichte bossen niet geschuwd. Ik had al snel in de gaten dat ik niet moest proberen om mijn eigen weg door het bos te zoeken, maar trouw de sporen van de dieren moest volgen. Al leek het op het eerste gezicht dat de sporen de verkeerde richting op gingen, even later zag ik dat de dieren juist heel slim een groot obstakel in het bos hadden omzeild. Als je dit eenmaal door hebt, dan kan je hier prima je weg vinden. In de winter zal er voor de dieren niet veel voedzaam gras voorhanden zijn. Geen nood echter, want aan de bomen is te zien dat boombast ook heel hoog op hun dagelijkse wintermenu staat genoteerd. Van veel bossen zijn de stammen tot op een hoogte van bijna twee meter aangevreten. De struintoch door De Stille Kern was voor mij een onvergetelijke ervaring! Dat zal ik over een jaar of wat, bij voorkeur weer in het voorjaar, beslist nog eens gaan herhalen!
Naar de webpagina van de GPS wandeling
klik hier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten