GPS wandeling Ibachtal 14 km, hoogte: 920 - 1130 m, datum: 17-09-2009, Ibach - Schwarzwald, Duitsland.

Het Ibachtal is werkelijk schitterend, daar kan geen twijfel over bestaan. Mijn zus en zwager hadden daar enkele weken terug een wandeling gemaakt en waren 's avonds vol enthousiasme over het mooie, op 1000 meter hoogte gelegen wandelgebied, met golvende weiden, moerassen en bossen. Daar wilde ik ook wel wandelen en samen met mijn zwager hebben we de route, welke zij die dag hadden gelopen, op de laptop omgezet in een GPS track. Vandaag op donderdag 17 september 2009 ging ik de route van Hester en Hans door het Ibachtal lopen. Het dal is ten zuidwesten van St.Blasien gelegen. De wandeling start vanaf de parkeerstrook aan de Gemeindeweg bij de kerk van het dorpje Unteribach. Het was een nevelige bewolkte dag, waarbij zo nu en dan de zon even door de wolken scheen, om daarbij het landschap, gelijk aan een spotlight op het toneel in een schouwburg, plaatselijk in het volle licht te zetten. Prima wandelweer, want het was gelukkig droog. Het dorp Ibach heeft 400 inwoners en bestaat eigenlijk uit twee dorpen, namelijk Oberibach en Unteribach. Vroeger waren de twee dorpen van elkaar gescheiden. Oberibach was in handen van het klooster St.Blasius en Unteribach behoorde toe aan de heren van het kasteel Tiefenstein. Maar dat is allemaal al lang verleden tijd. Sinds 1806 zijn de beide dorpen samengevoegd tot een gemeente. Het dorp en het dal is genoemd naar de beek de Ibach die er door heen stroomt. Het bijzondere van het Ibachtal is de hoge ligging van het beekdal op 1000 meter hoogte. Het dal is door zijn schoonheid zeer in trek bij wandelaars. Je vind er vele wandelroutes, zoals bijvoorbeeld het Weidelehrpfad waar langs informatiepanelen zijn geplaatst waarop je allelei wetenswaardigheden, over de landbouw door de eeuwen heen in het Ibachtal, kunt lezen. De kerk staat buiten het dorp zodat je al direct door de weilanden loopt. Bij een boerderij zag ik een bijna vergane, door onkruid overwoekerde, houten drinkbak voor koeien in de tuin staan. Het gedeelte waar vroeger het water uitstroomde lijkt wel een figuur uit een sprookje, met bolle ogen, een lange snuit en een petje op zijn hoofd. Bij nadere beschouwing blijkt het echter een op natuurlijke wijze gevormd stuk van een boomstam, met een afgezaagde tak, te zijn. De wandelweg verlaat het groepje boerderijen en slingert verder door de weiden en bossen. Het landschap heeft hier op dit gedeelte van de route wel iets weg van Zuid-Limburg. Uitzichten over diepe dalen zal je er niet vinden, ondanks de hoge ligging op 1000 meter. Het Ibachtal is een hoog gelegen ondiepe kom, die door het ontdooien en inzakken van de bevroren grond aan het einde van de laatste ijstijd is ontstaan. Het is er echter schitterend en ik was blij dat mijn zus en zwager mij op dit mooie stukje natuur hebben gewezen. De wandelroute volgt in grote lijnen de omtrek van het open weide gebied van het Ibachtal. De route steekt op een groot aantal plaatsen de weilanden over. Je loopt er tussen de koeien door, die zich niets van de wandelaars aantrekken en rustig door gaan met grazen. Wat verder op kijk je vanaf de bovenzijde van het beekdal uit over de grote mooie Schwarzwald boerderijen en landerijen van Oberibach. Het is hier werkelijk schitterend, zo dacht ik op deze wandeldag niet voor de eerste keer! Het is hier puur genieten geblazen. Na zo'n 10 km gaat de wandeling door een weide omlaag, de richting op van Unteribach. Ik had van Hester en Hans gehoord dat hier een gasthof moest liggen waar ik de authentieke gelagkamer beslist moest gaan bekijken. Inderdaad was het gasthof het bekijken meer dan waard en vol bewondering bekeek ik de klassieke tegelkachel die, naar ik even later hoorde, meer dan 100 jaar oud was. Het gasthof is gelijkertijd een boerderij. De eigenaar in zijn boerenwerkkleding keek mij vragend aan, heel verbaasd als hij was, wat ik in vredesnaam in zijn gasthof te zoeken had. Ze zijn hier duidelijk geen vreemden gewend, zo zag ik. Ik vroeg hem om een bier. Nu is het Duitse woord bier een woord wat ik door de vele wandelvakanties in het Zwarte Woud, en mijn grote niet te stillen dorst tijdens het wandelen, bijna perfect heb leren uitspreken. Mooi niet in dit gasthof, waar ze blijkbaar nog een dialect van 100 jaar terug spreken! Ik moest het wel vijf keer herhalen voordat hij mij begreep. Maar toen kwam alles helemaal in orde. Zijn niet meer piepjonge dochter kwam het bier brengen en schoof gezellig aan voor een praatje. Zij verstond mijn Duits uitstekend. Ze vertelde mij dat er overal in het gasthof en aanliggende boerderij van die mooie 100 jaar oude tegelkachels stonden. Heel het huis werd er mee verwarmd. In de winter ging er dan ook een vracht hout door heen, maar aan hout geen gebrek in deze streek, zo vertelde ze mij. Ze was nog nooit aan zee geweest. Ze was daar eenvoudig weg nog nooit aan toe gekomen. Een van haar diepste wensen was om nog eens een vakantie aan zee door te brengen. Tja, zo heeft iedereen zijn wensen, maar ik kon deze wens van haar toch niet in vervulling laten gaan, en ik besloot weer op te stappen. Het bier was inmiddels op. Ze was wel wat teleurgesteld dat ik verder ging, want voor haar vormde ik een gezellige onderbreking van de kennelijk saaie dag op de boerderij. Veel gasten kwamen er niet in dit gasthof, dat was mij meer dan duidelijk. De route volgt na het traditionele gasthof Zum Adler eerst een stukje verharde weg om daarna een moerasachtig loofbos in te gaan. De Ibach en de Winkelbach stromen hier doorheen. Het grintpad door het moerasbos loopt dwars door de bedding van de beide toch wel brede beken, maar voor voetgangers zijn er smalle bruggen neergelegd. Na het moerasbos gaat de wandelroute omhoog, naar drogere oorden. Het loofbos van het moeras maakt plaats voor een naaldbos. Na een kilometer wandelen over het pad door het donkere geheimzinnige naaldbos gaat de wandelroute rechtsaf omlaag ,weer naar het open weidegebied toe. Hier is de Ibach wat meer gecultiveerd en loop je door de weilanden over een smal pad langs een recht getrokken beek. De kerktoren is al in beeld, zodat even later de auto wordt bereikt. Met dank aan Hester en Hans die voor een hele mooie wandelroute op deze wandeldag hebben gezorgd!

Naar de webpagina van de GPS wandeling klik hier

Meer wandelingen op de website http://www.jvanderperk.nl/