Het dorpje Gersbach in het Zwarte Woud ligt op een hoogte van circa 900 meter. Het telt zo'n 700 inwoners. Het dorp is prachtige gelegen onder de top van de Bergkopf (1073 m) en omgeven door grazige glooiende weilanden. Een prachtig gebied om te wandelen, met schitterende verre uitzicht over het Rijndal, en het naast gelegen diepe smalle Wehratal. Heel vroeger heb ik een aantal weken in het Naturfreunde Haus Gersbach doorgebracht. Dit natuurvriendelijke gasthof bestaat nog steeds in de oorspronkelijke vorm, zoals ik het 35 jaar geleden aantrof. De laatste vakantiedag in het Zwarte Woud, op zondag 20 september 2009, ging ik besteden aan een wandeling door de weilanden rondom Gersbach. Ik wilde laag onder Gersbach beginnen met wandelen, omdat ik het ook zo mooi vind om langs de hellingen van het smalle diepe Wehratal te lopen. De route begint op de spitsing van een grintweg met de verharde weg K6352, tussen Todtmoos-Au en Gersbach. Op deze plaats is voldoende ruimte om de auto te parkeren. Er dreven grote witte wolken laag door de dalen en om de bergtoppen. Op het ene moment baadde het landschap in het zonlicht, maar even later waren dan de mooie uitzichten weer verdwenen achter witte donzige wolkenlagen. Op het eerste gedeelte van de wandeling loop je over een hoheweg, net op de rand van een steil aflopende helling van het Wehratal. Ver beneden je zie je de autoweg en de rivier zich door het smalle dal slingeren. Na 2 km loop je het smalle dal van de beek de Gersbach binnen. Het dorp is naar de beek genoemd. De Gersbach wordt overgestoken en via de andere zijde van het beekdal gaat de wandelroute verder. Aan het einde van dit kleine dal van de Gersbach gaat de route omhoog, het glooiende weidegebied rondom Gersbach binnen. Van hier af beginnen de mooie uitzichten over het stadje Wehr en het daar achter gelegen Rijndal. Tenminste, als de laag voorbij drijvende wolken geen roet in het eten gooien, zoals op deze wandeldag veel al het geval was. Het weidegebied met de mooie uitzichten lijkt veel op het landschap rond het dorpje Ehrsberg, waar ik een paar dagen eerder had gewandeld. Ook hier is het heerlijk wandelen, terwijl het hoogteverschil binnen de perken blijft, zodat het wandelen niet al te veel inspanning vergt. Het dorp Gersbach komt in het zicht. Ik heb de route door het dorp uit nostalgie langs een aantal gasthoven laten lopen waar ik vroeger, tijdens mijn vakantie in Gersbach, dikwijls heb gegeten. Ze waren er allemaal nog, en van af de buitenzijde gezien vrijwel niet veranderd. Het was zondag, en in alle gasthoven zo rond de lunch was het razend druk, zo zag ik. Ik had geen zin om mij daar tussen te begeven. Dan maar, in de plaats van een pul bier, een gezonde dorstlessende slok water uit de veldfles. Via een straatje vol met boerderijen verlaat de route Gersbach, om dan door de weilanden de richting op te gaan, waar de wandeling weer de naaldwouden induikt. Op dit punt heb ik even gedwaald. Het oorspronkelijke pad, net onder de kleine helling van een weiland door een bos, was inmiddels vrijwel dichtgegroeid. Er was echter wat hoger langs de rand van de weilanden een nieuw pad ontstaan. Het schrikdraad, wat de verschillende weilandpercelen van elkaar scheidt, kan je via rubberen handsvaten en haken onderbreken, zodat deze afrastering voor wandelaars gemakkelijk te passeren valt. Uiteindelijk, via een prachtig stuk wandelen door de glooiende weiden, eindigt de route op een brede grintweg door het bos. Ook hier was het weer even zoeken, om op de steile boshelling een pad te vinden, die mij weer zo'n 100 meter lager terug naar de auto kon brengen. Het pad wat ik vooraf op de topografische kaart had uitgezocht bestond niet meer. Dat was inmiddels een klein beekje geworden en vrijwel onbegaanbaar. Wat verder op was er wel een weg omlaag, die duidelijk ook door houthakkers wordt gebruikt, om de gezaagde bomen af te voeren. Voor tractors heel geschikt, maar voor wandelaars toch wel oppassen geblazen, door de diepe kuilen vol water, die verborgen onder het hoog opgegroeide onkruid, de doorgang voor de wandelaar een soort van hindernisbaan maken. Daarna is het leed geleden, en gaat de laatste 800 meter van de wandeling over de verharde toegansweg van Gerstbach terug naar de geparkeerde auto. Deze wandeling bij Gersbach is een hele mooie afsluiting van een vakantieperiode van vijf weken in het najaar van 2009, die mij naast de mooie gemoedelijke wandelingen in het Zwarte Woud, ook veel wandelplezier in de hoge bergen en langs de bisses in het Rhonedal in Zwitserland hebben gebracht!
Naar de webpagina van de GPS wandeling klik hier
Meer wandelingen op de website http://www.jvanderperk.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten