Ik had al eens eerder in deze vakantie in Nendaz langs de Bisse de Saxon gewandeld. Dat was op het gedeelte tussen Siviez en Nendaz. Ik was zeer onder de indruk van de prachtige natuur langs de bisse. Nu wilde ik het gedeelte gaan lopen langs Bisse de Saxon tussen Nendaz en La Dzora ,om daarna via het lager gelegen Les Cretaux weer terug naar Nendaz te wandelen. De wandeling start vanaf het appartement gebouw Alexandra. Bij de winkels wat lager zijn parkeerplaatsen voor de auto te vinden. De wandeling gaat eerst een klein stukje via een verharde weg omhoog tot de Bisse Vieux wordt bereikt, waarna de route circa 250 m langs deze bisse verder loopt. Daarna gaat het via een steil bergpad omhoog, de richting op van Tracout. Je loopt hierbij regelmatig langs mooi gelegen alpenweiden met tevreden grazende koeien en dan weer door een stukje bos. De alpenweiden doen in de winter dienst als skipiste. Op een gevaarlijk stuk, waar de liefelijke alpenweide ruw eindigt in een diep ravijn, hing nog een vangnet wat de skiër in de winter voor een vrije val moet behoeden. Je klimt vanuit Nendaz bijna 400 meter omhoog tot dat de Bisse de Saxon in beeld komt. Deze bisse is met een lengte van 32 km de langste bisse in kanton Wallis. De bouw hiervan is in 1865 begonnen en door tegenslagen werd het werk pas vier jaar later in 1869 afgerond, waarna de bisse volledig in gebruik werd genomen. Bisse de Saxon voorzag de dorpen Nendaz, Iserables, Riddes en Saxon tot 1963 van irrigatiewater. Daarna was ze niet meer nodig, en werd ze uiteindelijk in 1966 drooggelegd. Maar 25 jaar later is ze toch weer gedeeltelijk tot leven gewekt. Bisse de Saxon ligt op een hoogte van 1850 m. Ik keek wel even op van de breedte van het pad op deze plek langs de bisse. Op het stuk wat ik eerder langs Bisse de Saxon had gelopen was het pad smal en kronkelig. Maar nu zag ik hier vandaag voor mij een riant breed voetpad langs het kabbelende water, wat zich tot in de verte voor mij uitstrekte. Vanaf deze hoogte van circa 1800 meter heb je een prachtig uitzicht op de hellingen van de bergen aan de overkant van het Rhonedal. Hier kun je pas echt goed zien hoe kolossaal groot het Rhonedal eigenlijk is. Op de hellingen aan de overzijde zie je talrijke dorpen en wijngaarden liggen. Het zijn weer hele werelden op zich! Het water van de bisse stroomt op een groot gedeelte langs het pad door een houten goot. De planken zijn versprongen tegen elkaar gemonteerd, waarbij de kopse kanten van de planken in de stroomrichting van het water wijzen. Het moet een heel karwei geweest zijn om een dergelijke lange houten goot te construeren. Op een aantal plaatsen overbrugt de bisse een ravijn van een bergbeek. De houten goot is op deze plaatsen aan de linkerzijde van een voetgangersbrug gemonteerd. Met een kleppen stelsel, ook van hout gemaakt, kan op deze plaatsen in geval van werkzaamheden het water van de bisse omgeleid worden, en veilig in de bergbeek stromen. De Bisse de Saxon is met veel liefde door vrijwilligers gerestaureerd. Hier en daar is de bisse versierd met een uit hout gesneden gedenkplaat, die het jaartal van de restauratie weergeeft. Op zich zelf zijn het prachtige kunstwerken! Het tot nu toe riante brede voetpad maakt op een gegeven moment plaats voor een smal rotsachtig bergpad. In dit gedeelte op de route is de bisse als goot in de steile rotswand uitgehouwen. De bisse voert hier geen water meer en is daardoor kurkdroog en gedeeltelijk ingestort. De omgeving is ruig en de kale rotsen bepalen het beeld. Het is dan ook een hele afwisseling als je uiteindelijk de liefelijke alpenweiden van het dorpje La Dzora bereikt. Vanaf nu gaat de route een stuk omlaag van 1800 naar 1460 meter. Het is een heel mooi gedeelte van de wandeling. Je hebt onderweg prachtige uitzichten en loopt langs mooie oude boerderijen, waarvan de houten wanden behangen zijn met gebruiksvoorwerpen en gereedschappen, die nog uit vroegere tijden stammen. De lucht begon te betrekken en er viel een flinke bui. In en oude boerenschuur kon ik schuilen en onderwijl alle oude antieke gereedschappen bekijken die er lagen. Na het gehucht Les Cretaux loopt de route boven aan een steile helling. Vanaf dit punt heb je adembenemende uitzichten over het Rhonedal. Ik had het geluk dat er op dit moment de zon, na een felle regenbui, door de wolken het dal op diverse plekken ging belichten. Dit leverde prachtige sfeerfoto's op, met op een gegeven moment later in Nendaz zelfs een fel kleurige dubbele regenboog. Ik was dan wel nat maar had toch op deze wandeling juist door de regen een aantal prachtige opnamen kunnen maken. Het laatste stuk van de route gaat door Nendaz, weer terug naar het appartement gebouw Alexandra, waar een verkwikkende douche en een glas heerlijke witte fendant wijn op mij wachte.
Naar de webpagina van de GPS wandeling klik hier
Meer wandelingen op de website http://www.jvanderperk.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten