Rondom Nendaz, in de zomer bekend als Pays des Bisses, land van de beken, kan je de meest prachtige wandelingen maken. De bisses, eeuwenoude irrigatiekanalen, die het smeltwater van de gletsjers naar de droge hellingen van het Rhonedal transporteren, vormen prachtige vlak verlopende wandelwegen langs de steile hellingen van het Rhonedal. De weiden, boomgaarden, frambozen-, aardbeien- en groentevelden op de hellingen van het Rhonedal worden in droge tijden met het water uit de bisses bevloeid. Er bevinden zich meerdere bisses boven elkaar die ieder op zich een bepaald gedeelte van de landerijen van water kunnen voorzien. Alle acht bisses bij Nendaz betrekken hun water uit de bergrivier La Printse. Voor onderhoudswerkzaamheden zijn er langs de bisses voetpaden aangebracht. Het verval van de bissis is maar gering. Je kunt er zonder veel inspanning heerlijk wandelen en je ziet dan ook jong en oud gebruik van de paden maken. De wandeling start in het dorpje Beuson, niet ver van Nendaz. Via een smalle verharde weg gaat de wandelroute eerst naar het dorpje Brignon. Daar begint Bisse de Baar. Van deze bisse is bekend dat zij al voor 1456 is aangelegd. Het is met het water inname punt op 860 meter de meest laagst gelegen bisse bij Nendaz. Bisse de Baar heeft zijn oorsprong in het kasteel van Brignon. De bisse heeft een lengte van 6 km. Over een lengte van 4 km krijgt het bevloeiingswater het daglicht niet te zien. Daar stroomt het water door een buis. Op andere plaatsen dient een op houten balken gelegen houten of ijzeren goot als transportmiddel. De wandeling voert langs abrikozen-, perziken- en wijngaarden. Ik kon onderweg heerlijk genieten van het rijpe fruit, wat met rode konen plukklaar naast het wandelpad in de zon hing te pronken. Ik kon verder langs de bisse snoepen van heerlijke zoete witte druiven, daar ben ik toch al gek op, al is het dan nog geen fendant wijn! Even verder op liep ik langs een boomgaard vol heerlijke zoete pruimen. Ook hier kon ik de verleiding niet weerstaan en heb ik lekker van deze vruchten gesnoept. De lucht ging wat betrekken. In het enorme grote Rhonedal kan je een bui al van ver zien aan komen. Dat is gemakkelijk om dat je dan bijtijds de gelegenheid hebt om een schuilplaats te vinden. Het fruit geeft maar weinig bodem in de maag. Ik was toe aan een lekker broodje met Walliser ham. Ik zag in een abrikozenboomgaard een schuur, met onder een afdak een gemakkelijke bank en tafel. Duidelijk een plek waar de fruitplukkers hun lunch plachten te nuttigen. Hier kon ik schuilen en gelijk rusten en wat eten. Wat later werd het weer droog en ging ik verder. Op dit punt moest ik 400 meter omhoog lopen om de terugweg over de hoger gelegen Bisse de Salins te kunnen aanvangen. Dat is ter afwisseling wel even hard werken, nadat je eerst lekker lui langs de zacht kabbelende Bisse de Baar heb kunnen slenteren. De tocht door de abrikozen-, perziken- en pruimenboomgaarden omhoog is prachtig en de uitzichten daarbij tijdens het wandelen over het Rhonedal worden steeds weidser. Het laatste stuk, voordat de Bisse de Salins wordt bereikt, gaat over een sterk klimmende smalle grintweg door een bos. Bisse de Salin is de oudste bisse van allemaal en werd al in 1435 aangelegd. Ze is ook vandaag aan de dag nog steeds helemaal volgens het oorspronkelijke plan in werking en wordt gebruikt om de weilanden, boomgaarden en aanplantingen van Beuson, Le Bioley en Salins te irrigeren. Het water inname punt ligt op een hoogte van 1210 meter en de lengte bedraagt 12 km. De wandeling langs de bisse gaat door zeer afwisselende landschappen. Alpenweiden, boom- en wijngaarden en bos wisselen elkaar hierbij voortdurend af. Op een gegeven moment loop je over een smalle metalen voetbrug, die over het diepe ravijn van de rivier Ojintse is aangelegd. Het water van de bisse stroomt hier op de brug aan de linkerzijde door een metalen goot. Aan de rechterzijde is een degelijke armleuning aangebracht. Gelukkig maar want het ravijn is aardig diep! Hier op dit stuk van de route is de omgeving behoorlijk ruig. Er viel al een kwartiertje zo nu en dan een regendruppel uit de inmiddels grijze lucht, maar nu begon het toch wel door te regenen. Onder de poncho kon ik mijn video- en fotocamera droog houden en zo nu en dan met wat moeite toch een foto maken. Maar ook aan dit vochtige ongemak kwam een einde, zodat ik uiteindelijk droog en met een stralende zon weer bij het uitgangspunt in Beuson arriveerde. Werkelijk een prachtige aanbevelenswaardige wandeling langs twee van de mooiste bisses!
Naar de webpagina van de GPS wandeling klik hier
Meer wandelingen op de website http://www.jvanderperk.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten