Na een bergvakantie hoog in de Zwitserse Alpen is het vlakke Nederland een hele overgang! Ik zocht daarom naar een wandeling die door een min of meer golvend landschap zou lopen. Dan kan je natuurlijk wel naar Zuid-Limburg gaan, maar ook dichterbij zijn mooie heuvelachtige landschappen voorradig. Op de overgang van de zandgronden van de Veluwe naar het lage Rijndal vind je een aantal stuwwallen die je het idee geven door een heuvellandschap te wandelen. Ik had al eens eerder langs het kasteel Doorwerth gewandeld. Het kasteel is prachtig gelegen in de uiterwaarden van de Rijn, langs de rand van de stuwwal tussen de plaatsen Doorwerth en Oosterbeek. Bovendien bezit het kasteel een ruim parkeerterrein, die als uitgangspunt kan dienen voor een mooie wandeling door de landgoederen Duno, Hoog Oorsprong en Zilverberg. De landgoederen op de zuidwestelijke rand van de Veluwe bieden een zeer gevarieerd landschapbeeld. Op het landgoed Hoog Oorsprong vind je lanen met oude beuken en eiken naast gemengde bos, akkers en weilanden. De Duno bestaat uit een beboste steile heuvelrand met een vlakkere top. Vanaf een aantal open plekken op dit plateau heb je een schitterend uitzicht over het Rijndal. De sprengenbeek die halverwege de helling ontspringt en de lager gelegen lieflijke vijvertjes aan de Fonteinallee vormen een aangename afwisseling met het steile hellingbos en het vlakke plateau.
De ochtend van dinsdag 14 juli 2009 begon met prachtig warm zomerweer. Voor later op de dag waren regen- en onweersbuien voorspelt. Daarom had ik een grote paraplu aan de rugzak gehangen. Het is een goed idee om de wandeling bij zo'n prachtig kasteel te starten. Het is direct genieten geblazen en doet je verwachtingsvol uitzien, naar wat voor mooie uitzichten en landschappen de verdere wandelroute deze dag te bieden heeft. Het oorspronkelijke kasteel Doorwerth is aan het einde van de 13de eeuw gesticht door Hendric van Doorenweerd. In de 15de en 16de eeuw is het kasteel verder uitgebreid tot een complex van vier vleugels rond een centrale binnenplaats. Aan het eind van de Tweede Wereldoorlog veranderde het in een ruïne door de geallieerde beschietingen. Pas na een zeer langdurige restauratie van 37 jaar kreeg het zijn huidige aanzien. In het kasteel zijn drie musea gevestigd: het Kasteelmuseum, het Museum voor Natuur- en Wildbeheer en het Museum Veluwezoom. Bovendien is er een aantreklijk gelegen theetuin gevestigd met een mooi terras. Na het kasteel gaat de wandeling via de Italiaanseweg de stuwwal omhoog. Op dit stuk van de route waan je je in de heuvels van zuidelijk gelegen streken! De Italiaanseweg gaat via een paar haarspeldbochten flink omhoog. Eerder had ik hier in de winter gelopen. Toen was alles open en kaal. Nu zitten de hellingbossen zwaar in het blad en loop je door hoge machtige groene kathedralen omhoog. Het is in de schaduw van de loofbomen lekker koel. Dat maakt het klimmen aangenaam. Je wandelt hier door het oude landgoed Duno. De Duno dankt zijn naam aan de 18de-eeuwse eigenaar, die hier een landhuis liet bouwen dat de naam 'Duunoog' kreeg. In 1931 werd het landgoed aan het Geldersche Landschap nagelaten door Odo van Vloten, die het in 1914 had gekocht.
De wandeling gaat dwars door het Heveadorp, met zijn huizen gebouwd in de Engelse landhuisstijl met rietendaken. De eigenaar van de vroegere rubberfabriek Hevea was een sociaal bewogen man en liet deze mooie landelijke woningen voor zijn personeel bouwen. De wandeling gaat nu het dorp eerst een stukje door de Valkeniersbossen en daarna het landgoed Hoog Oorsprong binnen. Verwarrend is het wel dat het landgoed hier op dit stukje van de route Laag Oorsprong heet, maar dat doet verder wat betreft de schoonheid van de omgeving niet terzake. Het is hier werkelijk fantastisch mooi. Ik liep volop te genieten van de prachtige omgeving en eveneens daarbij van het schitterenden zomerweer. De voorspelde regen- en onweersbuien lieten het afweten en dat zien wij mooi-weer wandelaars maar graag! Via een mooi liefelijk dal loopt de route omlaag. Daarna gaat de wandeling verder langs de sprengenbeek van het landgoed Hoog Oorsprong en een paar vijvers. In de sprengenbeek zijn watervalletjes aangebracht. Dan keert de route om en gaat nu de richting op van de Cardanusgronden. De wandeling loopt hier over Wolfheze. De streek Wolfheze bestaat uit twee heidegebieden en gemengd bos. Langs de oevers van de Wolfhezerbeek kun je heerlijk wandelen onder de oude beuken. De Heelsumse Beek in Laag-Wolfheze heeft zijn natuurlijk loop terug, de Wolfhezerbeek gaat ook weer ouderwets door het landschap kronkelen. Zo gaat Wolfheze deel uitmaken van een ecologische verbinding tussen de Neder-Rijn en de Veluwe. De eerste bewoners vestigden zich al zo’n 6.000 jaar geleden in dit gebied. De vochtige dalen waren geschikt voor weidegrond en watervoorziening. De eerste bewoners leefden van jagen en verzamelen en hadden geen vaste akkers. Bij de stuwwal waren producten te vinden, zoals leem, steen, kruiden en hout. Verspreid in het gebied liggen vijftien grafheuvels uit de periode van 2850 tot 110 voor Christus. In het zuidwesten van het gebied staan enkele eeuwenoude Wodanseiken. In Laag-Wolfheze liggen fundamenten van een tufstenen middeleeuwse kerk en grafheuvels uit de bronstijd. Het is een heel mooi landschap om doorheen te wandelen. De route voert over de oevers van enkele inmiddels droog gevallen sprengenbeken. Jammer dat het geruis van de hier dichtbij gelegen snelweg A50 in dit prachtige natuurgebied soms nadrukkelijk aanwezig is. De wandeling verlaat via een klaphek Laag-Wolfsheze en steekt de druk bereden Utrechtseweg over. Via een vilawijk en daarna een fietspad wordt de stuwwal van landgoed Duno weer bereikt. Als toegift voert de route je hier, net als bij de aanvang van de wandeling, nogmaals door buitenlands aandoende prachtige diepe dalen en over hoge heuveltoppen tot dat kasteel Doorwerth weer in het vizier komt. Een zeer aanbevelingwaardige wandeling, die mij na het wandelen in de bergen van Zwitserland, weer met het wandelen door het toch gelukkig niet overal zo vlakke Nederland heeft verzoend!
De ochtend van dinsdag 14 juli 2009 begon met prachtig warm zomerweer. Voor later op de dag waren regen- en onweersbuien voorspelt. Daarom had ik een grote paraplu aan de rugzak gehangen. Het is een goed idee om de wandeling bij zo'n prachtig kasteel te starten. Het is direct genieten geblazen en doet je verwachtingsvol uitzien, naar wat voor mooie uitzichten en landschappen de verdere wandelroute deze dag te bieden heeft. Het oorspronkelijke kasteel Doorwerth is aan het einde van de 13de eeuw gesticht door Hendric van Doorenweerd. In de 15de en 16de eeuw is het kasteel verder uitgebreid tot een complex van vier vleugels rond een centrale binnenplaats. Aan het eind van de Tweede Wereldoorlog veranderde het in een ruïne door de geallieerde beschietingen. Pas na een zeer langdurige restauratie van 37 jaar kreeg het zijn huidige aanzien. In het kasteel zijn drie musea gevestigd: het Kasteelmuseum, het Museum voor Natuur- en Wildbeheer en het Museum Veluwezoom. Bovendien is er een aantreklijk gelegen theetuin gevestigd met een mooi terras. Na het kasteel gaat de wandeling via de Italiaanseweg de stuwwal omhoog. Op dit stuk van de route waan je je in de heuvels van zuidelijk gelegen streken! De Italiaanseweg gaat via een paar haarspeldbochten flink omhoog. Eerder had ik hier in de winter gelopen. Toen was alles open en kaal. Nu zitten de hellingbossen zwaar in het blad en loop je door hoge machtige groene kathedralen omhoog. Het is in de schaduw van de loofbomen lekker koel. Dat maakt het klimmen aangenaam. Je wandelt hier door het oude landgoed Duno. De Duno dankt zijn naam aan de 18de-eeuwse eigenaar, die hier een landhuis liet bouwen dat de naam 'Duunoog' kreeg. In 1931 werd het landgoed aan het Geldersche Landschap nagelaten door Odo van Vloten, die het in 1914 had gekocht.
De wandeling gaat dwars door het Heveadorp, met zijn huizen gebouwd in de Engelse landhuisstijl met rietendaken. De eigenaar van de vroegere rubberfabriek Hevea was een sociaal bewogen man en liet deze mooie landelijke woningen voor zijn personeel bouwen. De wandeling gaat nu het dorp eerst een stukje door de Valkeniersbossen en daarna het landgoed Hoog Oorsprong binnen. Verwarrend is het wel dat het landgoed hier op dit stukje van de route Laag Oorsprong heet, maar dat doet verder wat betreft de schoonheid van de omgeving niet terzake. Het is hier werkelijk fantastisch mooi. Ik liep volop te genieten van de prachtige omgeving en eveneens daarbij van het schitterenden zomerweer. De voorspelde regen- en onweersbuien lieten het afweten en dat zien wij mooi-weer wandelaars maar graag! Via een mooi liefelijk dal loopt de route omlaag. Daarna gaat de wandeling verder langs de sprengenbeek van het landgoed Hoog Oorsprong en een paar vijvers. In de sprengenbeek zijn watervalletjes aangebracht. Dan keert de route om en gaat nu de richting op van de Cardanusgronden. De wandeling loopt hier over Wolfheze. De streek Wolfheze bestaat uit twee heidegebieden en gemengd bos. Langs de oevers van de Wolfhezerbeek kun je heerlijk wandelen onder de oude beuken. De Heelsumse Beek in Laag-Wolfheze heeft zijn natuurlijk loop terug, de Wolfhezerbeek gaat ook weer ouderwets door het landschap kronkelen. Zo gaat Wolfheze deel uitmaken van een ecologische verbinding tussen de Neder-Rijn en de Veluwe. De eerste bewoners vestigden zich al zo’n 6.000 jaar geleden in dit gebied. De vochtige dalen waren geschikt voor weidegrond en watervoorziening. De eerste bewoners leefden van jagen en verzamelen en hadden geen vaste akkers. Bij de stuwwal waren producten te vinden, zoals leem, steen, kruiden en hout. Verspreid in het gebied liggen vijftien grafheuvels uit de periode van 2850 tot 110 voor Christus. In het zuidwesten van het gebied staan enkele eeuwenoude Wodanseiken. In Laag-Wolfheze liggen fundamenten van een tufstenen middeleeuwse kerk en grafheuvels uit de bronstijd. Het is een heel mooi landschap om doorheen te wandelen. De route voert over de oevers van enkele inmiddels droog gevallen sprengenbeken. Jammer dat het geruis van de hier dichtbij gelegen snelweg A50 in dit prachtige natuurgebied soms nadrukkelijk aanwezig is. De wandeling verlaat via een klaphek Laag-Wolfsheze en steekt de druk bereden Utrechtseweg over. Via een vilawijk en daarna een fietspad wordt de stuwwal van landgoed Duno weer bereikt. Als toegift voert de route je hier, net als bij de aanvang van de wandeling, nogmaals door buitenlands aandoende prachtige diepe dalen en over hoge heuveltoppen tot dat kasteel Doorwerth weer in het vizier komt. Een zeer aanbevelingwaardige wandeling, die mij na het wandelen in de bergen van Zwitserland, weer met het wandelen door het toch gelukkig niet overal zo vlakke Nederland heeft verzoend!
Downloaden GPS track van de route klik hier
Meer wandelingen op de website http://www.jvanderperk.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten