Blogarchief

donderdag 16 juli 2009

GPS bergwandeling Val Fedoz 18 km, hoogte 1800 - 2130 m, Datum: 20-06-2009, Maloja - Engadin, Graubunden - Zwitserland.












































Val Fedoz is een lieflijk dal wat boven het dorpje Isola bij het bergmeer Lej Da Segl in het Oberengadin is gelegen. De bergrivier, welke vanuit Val Fedoz in het Lej Da Segl stroomt, heeft bij de monding hiervan een schiereiland in het bergmeer afgezet. Hierop is een mooie bloeiende weelderige alpenweide ontstaan, waardoor de boerderijen van Isola verzekerd zijn van een ruim aanbod van gras en hooi voor hun vee. Val Fedoz is een aantrekkelijk doel voor een gemakkelijke bergwandeling vanuit Maloja. De wandeling heeft een lengte van 18 km en het hoogteverschil bedraagt 330 meter. De eerste 2,5 km gaan over een voetpad langs het bergmeer. Het kost moeite om de aantrekkelijk gelegen banken aan de strandjes langs het bergmeer te negeren. Er moet vandaag toch wel 18 km worden gelopen en stil zitten schiet nu eenmaal niet op, dat weet iedere wandelaar. Na het bergpad langs het meer stijgt de wandeling geleidelijk naar 2000 meter. Daarna loop je Val Fedoz binnen. Het is een prachtig mooi dal met veel alpenrozen langs de hellingen. Het bergpad is smal en loopt zo nu en dan langs, en soms ook wel over, grote rotsblokken. Er lag nog wel wat sneeuw in het dal maar daar heb je helemaal geen last van. De bergrivier Aua Da Fedoz was door al het smeltwater vanuit de bergen behoorlijk gezwollen. Het geraas van het water domineert alle geluiden van het verder zo stille en rustige dal. Halverwege het dal besloot ik om op mijn gemak plaats te nemen op een groot rotsblok in de zon, om een broodje te eten en even uit te blazen. In de verte zag ik iets aankomen. Eerst leek het wel of er een grote groep bergwandelaars aan kwam lopen, maar even later zag ik dat het een hele grote kudde geiten was. In Isola ligt een grote geitenboerderij. De geiten komen tegen melktijd uit zich zelf uit de bergen naar beneden, om naar Isola te gaan, om gemolken te worden. Het zijn nu eenmaal slimme beesten. Het waren er honderden! Ze roken mijn lekkere broodje met Appenzeller Landrauchschinken en dromden om, en zelfs bijna over, mij heen. Ik moest mij werkelijk uit de kluwen van geiten een weg omhoog banen. Na een paar flinke tikken met de vlakke hand op hun rug lieten ze mij met rust en liepen verder. Mijn lekkere broodje had ik kunnen redden. Het duurde wel even voordat de kudde in zijn geheel was gepasseerd. De eerste geiten voorop, die mij belaagden, waren de brutaaltjes van de kudde. De geiten die meer achterop liepen waren angstiger, en bleven mij soms eerst van een afstandje gade slaan, voordat ze durfden te passeren. De laatste geit van de kudde was helemaal super verlegen. Hij bleef eerst een tijdlang stil staan en keek daarbij voortdurend achterom, of dat een collega-geit hem wellicht zou kunnen steunen bij het passeren. Hij was echter de laatste en moest het in zijn eentje zien te redden. Via een ruime boog om mij heen nam hij uiteindelijk toch nog de horde. Diep in het dal ligt een brug over de woest stromende bergrivier. Bij de brug liggen een paar kleine berghutten. Deze zijn zomers in gebruik door de herders van de koeien die hier dan plachten te grazen. Nu lag er echter nog te veel sneeuw. Dit deel van het dal is ook het hoogste punt van de wandelroute. Je bent hier op een hoogte van 2130 meter. Via de andere zijde van het dal kan je weer via een bergpad terug lopen. Deze helling van het dal is minder woest en loop je voortdurend door lieflijke alpenweiden. Soms is het er zelfs een beetje moerasachtig en moet je de iets hogere rotshellingen op zoeken om met droge voeten verder te kunnen lopen. Bij het begin van het dal Val Fedoz loop je voorbij een bergboerderij. Een geit was de boerderij binnen gelopen naar de hooizolder en keek nieuwsgierig vanuit een venster, van boven af, op mij neer. Een heel grappig gezicht! Nu gaat de route verder omlaag de richting op van Isola. Dit gedeelte is heel mooi en bestaat uit een aantal boven elkaar liggende, weelderig begroeide, kleine kloven. De geiten op het bergpad nemen in aantallen toe. Je bent nu vlak bij Isola. Het is weer melktijd en een aantal boeren waren druk bezig met melken. De geiten liggen op hun gemak breed uit op het bergpad en je moet er soms over heen stappen. De wandeling gaat langs de oever van het bergmeer weer terug naar Majola. Eerst nog over een bredere grintweg, maar daarna weer over een smal bergpad vlak langs het water. Een heerlijke gemakkelijke bergwandeling die je uitgebreid alle variaties van het mooie Zwitserse berglandschap onderweg laat zien.

Downloaden GPS track van de route klik hier

Meer wandelingen op de website http://www.jvanderperk.nl/

Geen opmerkingen: