Blogarchief

zondag 5 juli 2009

GPS bergwandeling Lej Da Segl 14 km, hoogte 1770 - 2080 m, datum: 09-06-2009, Maloja - Engadin, Graubunden - Zwitserland.




































Het bergmeer in het Oberengadin, wat direct aan het bergpassdorpje Maloja grenst, heet Lej Da Segl. Het bergmeer is circa 5 km lang en 1,5 km breed. Een geliefde bergwandeling van mij is een wandeltocht rond het bergmeer. De lengte van de bergwandeling is 14 km. Het hoogteverschil wat tijdens het wandelen moet worden overbrugd is 310 meter. De wandeling is niet zwaar. De route start vanaf het Ferien Residenz Pra D'Sura in Maloja. De wandeling gaat eerst een stukje door een beschermd natuurgebied en langs een boerderij. Dan wordt de hier nog prille bergrivier de Inn overgestoken. Daarna gaat de bergwandeling door een prachtig klein dalletje vol met bloeiende alpenrozen en andere mooie alpenbloemen 160 meter vrij steil omhoog. Je bent bovenaan gelijk 'warm gedraaid'! Daarna gaat het minder snel omhoog en kan je op je gemak genieten van het werkelijke schitterende uitzicht over het bergmeer en de Malojapass. Het was deze wandeldag bewolkt. Zo nu en dan regende het licht. De tot nu toe weinig gebruikte poncho in mijn rugzak kwam goed van pas. De besneeuwde bergtoppen lagen zo nu en dan volledig in de wolken. Soms zweefde er een wolk halverwege de berg langs en stak alleen de witte bergtop er boven uit. Een prachtig dynamisch schouwspel wat zich steeds weer wijzigde. Je raakt daar gewoonweg niet op uitgekeken! Er was de winter van 2008 - 2009 veel meer sneeuw, dan anders het geval was in de bergen van Zwitserland, gevallen. De bergen rond Maloja waren prachtig wit besneeuwd. Op de hoogte van 2000 meter van deze bergwandeling was de sneeuw nog maar zeer kortgeleden gesmolten. Het bergpad was dan ook hier en daar meer een beekje dan een bergpad. Goede waterdichte bergschoenen zijn dan ook onmisbaar. Mijn bergschoenen vallen in de zwaardere categorie BC en geven de enkels veel steun. Naar mijn ervaring zijn lichtere bergschoenen, die je normaal voor het wandelen in Nederland gebruikt, in de bergen minder goed bruikbaar. Het boerenberggehucht Blaunca wordt bereikt. De huisjes zien er aan de buitenkant, met de muren van ruw gemetselde bergstenen, en het met platte stenen belegde dak, primitief uit. Van binnen zijn het echter gerieflijke woningen en worden door de Zwitsers, naast de functie als boerderij, in de zomer ook als 2e woning benut. Het volgende berggehucht Grevasalvas ligt een goede kilometer verder op en is al van ver te zien. Op de achtergrond zie je beneden je de meren van het Oberenagadin liggen. In Grevasalvas zag ik weer de wilde, fel oranje en geel gekleurde, bergpapavers in bloei staan, die ik iedere vakantie in dit boerenberggehucht op de foto zet, zoals ook nu weer. Na Grevasalvas gaat de bergwandeling via een smal bergpad, over grote afgebrokkelde blokken rots en langs hoge statige sparren, weer geleidelijk omlaag totdat bij het plaatsje Segl-Baselgia het niveau van het meer op 1800 meter hoogte bereikt wordt. De wandeling gaat nu verder over een pad wat vlak langs het meer is gelegen. Het is er moerasachtig. Hier en daar zijn over de natste moerasgedeelten vlonders aangebracht, zodat je met droge voeten langs het meer kunt lopen. Het is een bijzonder mooie plek. Je kijkt over de volle lengte van vijf kilometer over het meer. Op de achtergrond steken de spierwitte besneeuwde bergen daar ver boven uit. Op deze bewolkte wandeldag stond er een stevige koude bries over het meer. Dit leed is snel geleden. Als de oversteek van het vlakke moerasachtige gedeelte is voltooid, wandel je weer tussen bomen en struiken, lekker beschut tegen de gure wind, verder over een vlak boven het meer gelegen bergpad. Voortdurend heb je hierbij de meest fascinerende uitzichten over het bergmeer. Bij het dorpje Isola is het pad bevolkt met geiten. In het zeer fotogenieke dorpje zijn enkele geitenboerderijen gevestigd. Je kunt er zuivelproducten kopen die van de geitenmelk zijn gemaakt. In het dorp is ook een restaurant gevestigd. Deze ging pas een week later, in half juni, open. Na Isola loop je bijna een kilometer over een bredere grintweg. De weiden van het schiereiland, waarop Isola is gelegen, waren bedekt met een dikke laag bloeiende alpenbloemen. Prachtige paars -, lila - en roze gekleurde orchideeën kun je hier vinden! Na de grintweg keert de wandeling weer terug op een bergpad langs het meer. Het water van het meer is ijzigkoud. Jaren terug was er een hittegolf in het Oberengadin en had het water op ondiepe gedeelten de aangename temperatuur bereikt van 18 gr.C. Het was de enige bergvakantie dat ik tijdens het wandelen langs het meer op deze plaats ook een duik ter afkoeling in het water kon maken. Het was nu al een tijdje gestopt met regenen en had ik de poncho uitgetrokken. De zon was zelfs gaan schijnen en het werd aangenaam aan het meer. Maar juist toen ik Maloja in het vizier kreeg begon het weer heel zachtjes te druppelen. Ik heb niet meer de moeite genomen om de poncho weer om te doen. Het resultaat was wel dat ik toch weer tamelijk vochtig het appartemente complex binnenstapte. Het is werkelijk een prachtige wandeling die hoog op mijn favorieten wandelingenlijstje staat.


Downloaden GPS track van de route klik hier

Meer wandelingen op de website http://www.jvanderperk.nl/

Geen opmerkingen: