Een kille dag en de bergtoppen diep in de wolken gehuld. Zo nu en dan viel er een druppel regen. Geen weer om hoog de bergen in te trekken. Ik had echter wel veel zin om op deze laatste vakantiedag in Maloja in Zwitserland te gaan wandelen. Een hele mooie wandelroute is altijd weer naar de bergmeren Lagh Da Bitabergh en het wat grotere Lagh Da Cavloc. De bergwandeling komt hierbij niet boven de 2000 meter en blijft daarmee onder de op deze dag laag hangende wolken. Ik had de route deze vakantie met de klok mee al eens eerder gelopen. Nu dan maar eens anders om, waardoor de wandeling weer plotsklaps helemaal nieuw is. De wandeling start vanaf Ferien Residenz Pra D'Sura, Maloja, Zwitserland. Ik had daar in het voorjaar van 2009 mijn kamp opgeslagen, om weer eens heerlijke lange en hoge bergwandelingen in de Zwitserse Alpen te maken. Ik mag wel eens een jaartje overslaan, maar toch begint elk jaar tegen het einde van de winter bij mij het verlangen naar de groene alpenweiden en besneeuwde bergtoppen op te spelen. Het eerste stukje van de route loopt zo als steeds dit jaar langs het Maloja Palace. Het honderd jaar oude prachtige stijlvolle hotel, wat sinds kort weer na ingrijpende renovaties aan de binnenzijde, aan een nieuw verjongd leven is begonnen. Ik had deze dag geen haast. Lekker slenteren en op mijn gemak om mij heen kijken, was vandaag het motto. De route loopt een stukje over de verharde passweg door Maloja. De reden was dat ik even wat Zwitserse franken wilde pinnen. Zonder franken lukt vakantie vieren nu eenmaal niet in Zwitserland. In de vroegere eeuwen verhuurden de Zwitsers zich als soldaten. Ze waren heel dapper en vochten goed en daardoor heel geliefd bij de ridders, hertogen, stadhouders en koningen die hoger op wilde komen en goed in de 'slappe was' zaten. Uit deze tijd stamt het spreekwoord: geen geld, geen Zwitsers. Ik wil maar zeggen: Zwitsers zijn gek op geld en goedkoop is vakantie vieren in Zwitserland niet! Na de Zwitserse flappentap gaat de route verder over een graspad door prachtige bloeiende alpenweiden. Even later komt de stuwdam in het zicht, die bij noodweer de bergrivier Orlegna in toom moet houden. Ik zag dat de stuwdam aan de holle zijde ook als klimwand ingezet wordt. Er waren op een aantal plaatsen een groot aantal gekleurde uitsteeksels aan het beton van de stuwdam vastgemaakt. Je klimt hier wel op eigen risico, zo valt op een paneel bij de klimwand te lezen. De route omhoog naar het bergmeertje Lagh Da Bitabergh is naast een mooie bergtocht mede een avonturentocht. De omgeving leent zich hier bijzonder goed voor. Het bergpad gaat over enorme grote rotsblokken omhoog. Hier en daar zijn kabelbruggen van touwen aangebracht en klimnetten. Avontuurlijke jongeren kunnen hier hun hart ruimschoots ophalen! Maar ook voor ouderen is het hier heel mooi bergwandelen en kan je ook gemakkelijk over het bergpad je weg omhoog vinden. Na het bergmeertje blijft de route rond de hoogte van 1900 meter verder lopen. Aan de oever van het volgende grote bergmeer Lagh Da Cavloc heb ik een rustpauze genomen en een broodje gegeten. Een bergeend kwam direct aanvliegen om te bedelen voor een stuk brood. De Zwitsers zijn gek op het in de natuur barbecuen. Aan de oever van het bergmeer vind je op een aantal plaatsen voorzieningen hiervoor. Er ligt in de natuur genoeg dood hout. Toch nemen sommige Zwitsers in de rugzak hun eigen favoriete BBQ hout mee omhoog. Het bergrestaurant langs het meer was geopend maar heb ik links laten liggen. Via de gemakkelijk te lopen grindweg ben ik omlaag gegaan, weer terug naar het appartement in Maloja. Het was nog steeds bewolkt maar verder was het gelukkig deze dag droog gebleven.
Downloaden GPS track van de route klik hier
Meer wandelingen op de website http://www.jvanderperk.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten