Op zijn tijd is het ter afwisseling best wel eens aardig om een GPS wandeling door duinen en over strand te maken. Het Zuid-Hollandse eiland Goeree-Overflakkee is niet al te ver van mijn woonplaats Gorinchem verwijderd. De snelwegen rondom Rotterdam zijn tijdens Koninginnedag over het algemeen bijna verlaten. De beloofde Oranjezon op donderdag 30 april 2009 scheen al vroeg in de morgen volop. Kortom, een uitgelezen dag om de eerder uitgezette GPS wandeling vanuit Goedereede naar de Kwade Hoek met een lengte van 20 km te gaan lopen. De wandeling begint vanuit het plaatsje Goedereede vanaf de parkeerplaats aan de Doelweg. Het stadje maakte zich al vroeg in de ochtend op om Koninginnedag eens lekker uitgebreid te gaan vieren. De straten van het stadje waren versierd met oranje vlaggetjes aan lijnen, die dwars over de straten waren gespannen. Op de markt was een podium opgesteld waar om heen zich een grote groep mensen hadden verzameld. Het hoempa-hoempa-orkest op het podium was de instrumenten aan het stemmen. De spelende kinderen krioelde onder het slaken van luide kreten door de menigte. Dat was werkelijk een heel gezellig begin van een mooie wandeldag! Ik had er vandaag echt zin in. Natuurlijk moest ik eerst alle gezellige oranje-drukte op de foto en video zetten, voordat ik verder ging met de wandeltocht. Het stadje is klein, maar fijn. De mooie huizen met historische gevels, zijn gelegen rondom een binnenhaven.
De schepen zochten vroeger voor de nacht een 'goede reede', ofwel een goede ligplaats. Het dijkdorp Goedereede bleek een prima lichtplaats, want de scheepvaart en visserij brachten het dorp tot grote bloei. Vanaf 1312 kreeg kreeg Goedereede verscheidene stadsrechten, waaronder het recht op ommuring. Van de stadsmuur zijn nog enkele restanten terug te vinden. Door een aantal tegenslagen is Goedereede nooit een grote stad geworden. In 1545 telde Goedereede reeds 160 huizen, in 1830 was er slechts een bijgekomen. De tegenslagen begonnen in 1482. Een grote brand verwoestte vele huizen. Na de wederopbouw kregen schepen te maken met verzanding van de haven. Vanaf het einde van de achttiende eeuw schakelden steeds meer inwoners over op de landbouw. Rondom de historische stadskern kun je enkele boerenschuren zien die in de tijd van de bloeiende handel dienst deden als voorraadschuur. Door de aanwezigheid van deze schuren vestigde de boeren zich niet in de polder, maar in de stad. De kerktoren zonder spits in het stadje stond op deze wandeldag in de steigers en wordt momenteel gerestaureerd. Vroeger bezat de kerktoren wel een spits. De kerktoren is gebouwd rond 1500. Ongeveer drie eeuwen nadat de toren af was, ontstond er voor de scheepsvaart een grote behoefte aan een vuurbaken. Er werd voor een praktische oplossing gekozen: het vuurbaken kwam op de kerktoren, waarvoor de spits eerst werd verwijderd. In 1912 werd in Ouddorp een nieuwe vuurtoren in gebruik genomen. Vanaf dat moment is de kerktoren van Goedereede deze functie kwijtgeraakt. Tegenwoordig dient de kerktoren als uitkijkplaats voor toeristen en is onderin een museum gevestigd.
De wandelroute verlaat het dorp om op een fietspad onderaan een dijk verder te gaan. Vanaf het fietspad zag ik op de dijk bloeiende appelbomen. Een prachtig gezicht! Wat is het voorjaar toch iedere keer weer een zalige tijd voor een wandelaar. Op het einde van het fietspad gaat de wandeling rechtsaf een dijk op. Je kunt kiezen om op de verharde weg boven op de dijk te blijven lopen. Je hebt daar een mooi uitzicht over de omgeving. Het is echter ook mogelijk om een graspad te volgen, onder aan de dijk, achter de begroeiing over de oever van een sloot. Ik heb het allebij gedaan, door halverwege de dijk te verlaten en het graspad beneden aan de dijk verder te vervolgen. Na het gehucht Oostdijk moet je even goed opletten! De wandelroute lijkt dood te lopen op een stevig gesloten hek, voorzien van een bordje met de tekst 'Nacap'. Ik heb zelf ook deze fout gemaakt en eigenlijk voor niets 3 km om gelopen (dat was echter wel mooi) voordat ik er achter kwam dat wandelaars wel door dit hek mogen. Het hek dient er voor om auto's de toegang tot de duinen te ontzeggen. Na het hek gaat de route eerst door een stukje mooi vochtig duinbos. Daarna krijgt het gebied een meer open karakter en loop je regelmatig langs plassen en kreken. Hier en daar zijn er bruggetjes aangelegd om voetgangers met droge voeten door het natte moerasgebied te loodsen. Uiteraard trekt een dergelijk landschap vele vogels aan. Het is dan ook een getsjilp en gezang van je welste wat je daar te horen krijgt. Plotsklaps zag ik een ree voor mij weg rennen. Iedere keer weer heel leuk om dat te zien.
De route gaat daarna door een soort van tunnel van lage duinbegroeiing om even later over een fietspad verder te lopen. Bij een open plek heb ik een stop gemaakt om eens lekker, met mijn rug tegen een paal in de zon gezeten, een broodje te eten en wat te rusten. Even verder op staat er een uitkijktoren. Je kan via een smalle wenteltrap naar boven, om vanaf het kleine platform de omgeving te verkennen. De wenteltrap is maar heel smal. Ik ben zelf nog al stevig van postuur en met mijn rugzak op paste het allemaal maar net. Dan worden de duinen verlaten en begint de wandeling over het strand van Goeree. Heerlijk om weer eens over een breed strand te lopen en de verre horizon, met hier en daar het zeil van een eenzaam zeilschip, over de weide zee te aanschouwen. Het strand is op deze plek enorm breed. Dat kwam natuurlijk mede omdat het op dit moment laag tij was. Aan de verre horizon, aan de rechter zijde, zie je de Maasvlakte liggen. Het is heerlijk om zo ontspannen langs de rand van de zee te kuieren en naar het geruis van de golven en het gekrijs van de meeuwen te luisteren. Op een gegeven moment heb ik de rand van de zee verlaten en ben verder gelopen langs de rand van de duinen. De bedoeling was om vanaf daar de Kwade Hoek te betreden. Dat was een misrekening, om dat juist op deze plek het gebied van de Kwade Hoek een beschermd natuurgebied is. Ik moest daarom twee kilometer omlopen om de goede route weer op te pakken. Maar wat geeft het, het was prachtig weer en het wandelingen was heerlijk. Van het in een binnenstad gezellig Koninginnedag vierende thuisfront, van mijn vriendin, kreeg ik op deze plek een verontrustende SMS dat er mogelijk een aanslag op de Koningin zou zijn gepleegd. Via Internetten op mijn mobiel kreeg ik hier meer zicht op. Wat een krankzinnige actie was dit toch! Heel tragisch dat, zo'n in eerste instantie vrolijke zonnige feestelijke dag, op deze wijze door een enkele geestzieke levensmoede Nederlander verziekt kan worden, en daarmee zinloos het leven van een aantal onschuldige toeschouwers in een klap uitgedoofd is! Vol met sombere gedachten liep ik weer verder.
Inmiddels was ik weer op de goede route terecht gekomen en was in het natuurgebied de Kwade Hoek beland. Het kopje van het langgerekte eiland Goeree-Overflakkee heeft een slechte reputatie. Menig schip heeft het hier afgelegd tegen de verraderlijke stroming en is in de Kwade Hoek op de zandbanken in het Haringvliet gelopen. Het gebied dankt er zijn naam aan. Jonge duintjes en oudere, kruidenrijke duinen wisselen elkaar af in dit boeiende natuurgebied. Hier tref je uitgestrekte stranden, ruige schorren, doorkruist met kreken. Delen van het duin zijn eeuwen geleden ontstaan, andere delen zijn van recente datum. De Kwade Hoek is een jong, dynamisch getijdengebied. Het bleef buitendijks liggen na de aanleg van de Haringvlietdam. Sindsdien is het gebied nog sneller groter geworden. Door de allesoverheersende invloed van het getij is elke dag anders op de Kwade Hoek. Zee en wind zorgen ervoor dat jonge duintjes verschijnen op plaatsen waar eerst alleen het vlakke strand was. In Nederland kom je een vergelijkbaar proces alleen op de wadden tegen. Een verrukkelijk buitendijks natuurgebied waar wind en water de hoofdrol spelen! Heerlijk om te wandelen, om vogels te bespieden en lekker uit te waaien. Maar let op: vooral in de wintermaanden is het op de Kwade Hoek nat en drassig. Zeker bij springvloed in combinatie met noordwesten wind kan het gebied onder water lopen. Als na enkele uren het water weer laag staat, blijft er een laagje water staan, ook op de wandelpaden! Als je deze GPS wandeling in een natte periode wilt gaan maken, trek dan tenminste hoge waterdichte bergschoenen aan. Zo voorkom je natte, koude voeten. Zo wordt de Kwade Hoek geen kwaaien hoek!
De uiterste punt van de Kwade Hoek is niet toegankelijk voor wandelaars, omdat het zo'n kwetsbaargebied is. Toch heb je van afstand tijdens de wandelen hier een heel goed zicht op. De wandelroute gaat namelijk over een hoge duinrug, waardoor je ver over dit voor bezoekers niet toegankelijke deel kunt kijken. Je komt hierbij langs een vogelkijkhut. Een goede verrekijker kan zeker zijn diensten bewijzen, want op de slikken en zandplaten wemelt het van de vogels zoals strandplevieren, visdiefjes, lepelaars en kluten. Voor trekvogels zoals de kramsvogel is de Kwade Hoek een goede pleisterplaats, vanwege de vele bes dragende struiken die hier voorkomen. Vandaag maken grote brandganzen veel lawaai en boven mijn hoofd scheert een bruine kiekendief op zoek naar buit. Een grote zaagbek houdt mij in de gaten vanaf een drooggevallen plekje. De zee, het duinengebied en de Kwade Hoek worden voor vandaag verlaten. De wandeling gaat langs Het Spui, de toegangsweg tot de haven van Goedereede, weer terug naar de auto op de parkeerplaats. Het feesten in Goedereede was, ondanks alle tragedie in Apeldoorn, nog in volle gang. De terrassen zaten bomvol met gezellig met elkaar pratende en drinkende mensen. Een feestelijke afsluiting van een mooie wandeldag, door een prachtig mooi natuurgebied, waar ik nog niet eerder was geweest.
De schepen zochten vroeger voor de nacht een 'goede reede', ofwel een goede ligplaats. Het dijkdorp Goedereede bleek een prima lichtplaats, want de scheepvaart en visserij brachten het dorp tot grote bloei. Vanaf 1312 kreeg kreeg Goedereede verscheidene stadsrechten, waaronder het recht op ommuring. Van de stadsmuur zijn nog enkele restanten terug te vinden. Door een aantal tegenslagen is Goedereede nooit een grote stad geworden. In 1545 telde Goedereede reeds 160 huizen, in 1830 was er slechts een bijgekomen. De tegenslagen begonnen in 1482. Een grote brand verwoestte vele huizen. Na de wederopbouw kregen schepen te maken met verzanding van de haven. Vanaf het einde van de achttiende eeuw schakelden steeds meer inwoners over op de landbouw. Rondom de historische stadskern kun je enkele boerenschuren zien die in de tijd van de bloeiende handel dienst deden als voorraadschuur. Door de aanwezigheid van deze schuren vestigde de boeren zich niet in de polder, maar in de stad. De kerktoren zonder spits in het stadje stond op deze wandeldag in de steigers en wordt momenteel gerestaureerd. Vroeger bezat de kerktoren wel een spits. De kerktoren is gebouwd rond 1500. Ongeveer drie eeuwen nadat de toren af was, ontstond er voor de scheepsvaart een grote behoefte aan een vuurbaken. Er werd voor een praktische oplossing gekozen: het vuurbaken kwam op de kerktoren, waarvoor de spits eerst werd verwijderd. In 1912 werd in Ouddorp een nieuwe vuurtoren in gebruik genomen. Vanaf dat moment is de kerktoren van Goedereede deze functie kwijtgeraakt. Tegenwoordig dient de kerktoren als uitkijkplaats voor toeristen en is onderin een museum gevestigd.
De wandelroute verlaat het dorp om op een fietspad onderaan een dijk verder te gaan. Vanaf het fietspad zag ik op de dijk bloeiende appelbomen. Een prachtig gezicht! Wat is het voorjaar toch iedere keer weer een zalige tijd voor een wandelaar. Op het einde van het fietspad gaat de wandeling rechtsaf een dijk op. Je kunt kiezen om op de verharde weg boven op de dijk te blijven lopen. Je hebt daar een mooi uitzicht over de omgeving. Het is echter ook mogelijk om een graspad te volgen, onder aan de dijk, achter de begroeiing over de oever van een sloot. Ik heb het allebij gedaan, door halverwege de dijk te verlaten en het graspad beneden aan de dijk verder te vervolgen. Na het gehucht Oostdijk moet je even goed opletten! De wandelroute lijkt dood te lopen op een stevig gesloten hek, voorzien van een bordje met de tekst 'Nacap'. Ik heb zelf ook deze fout gemaakt en eigenlijk voor niets 3 km om gelopen (dat was echter wel mooi) voordat ik er achter kwam dat wandelaars wel door dit hek mogen. Het hek dient er voor om auto's de toegang tot de duinen te ontzeggen. Na het hek gaat de route eerst door een stukje mooi vochtig duinbos. Daarna krijgt het gebied een meer open karakter en loop je regelmatig langs plassen en kreken. Hier en daar zijn er bruggetjes aangelegd om voetgangers met droge voeten door het natte moerasgebied te loodsen. Uiteraard trekt een dergelijk landschap vele vogels aan. Het is dan ook een getsjilp en gezang van je welste wat je daar te horen krijgt. Plotsklaps zag ik een ree voor mij weg rennen. Iedere keer weer heel leuk om dat te zien.
De route gaat daarna door een soort van tunnel van lage duinbegroeiing om even later over een fietspad verder te lopen. Bij een open plek heb ik een stop gemaakt om eens lekker, met mijn rug tegen een paal in de zon gezeten, een broodje te eten en wat te rusten. Even verder op staat er een uitkijktoren. Je kan via een smalle wenteltrap naar boven, om vanaf het kleine platform de omgeving te verkennen. De wenteltrap is maar heel smal. Ik ben zelf nog al stevig van postuur en met mijn rugzak op paste het allemaal maar net. Dan worden de duinen verlaten en begint de wandeling over het strand van Goeree. Heerlijk om weer eens over een breed strand te lopen en de verre horizon, met hier en daar het zeil van een eenzaam zeilschip, over de weide zee te aanschouwen. Het strand is op deze plek enorm breed. Dat kwam natuurlijk mede omdat het op dit moment laag tij was. Aan de verre horizon, aan de rechter zijde, zie je de Maasvlakte liggen. Het is heerlijk om zo ontspannen langs de rand van de zee te kuieren en naar het geruis van de golven en het gekrijs van de meeuwen te luisteren. Op een gegeven moment heb ik de rand van de zee verlaten en ben verder gelopen langs de rand van de duinen. De bedoeling was om vanaf daar de Kwade Hoek te betreden. Dat was een misrekening, om dat juist op deze plek het gebied van de Kwade Hoek een beschermd natuurgebied is. Ik moest daarom twee kilometer omlopen om de goede route weer op te pakken. Maar wat geeft het, het was prachtig weer en het wandelingen was heerlijk. Van het in een binnenstad gezellig Koninginnedag vierende thuisfront, van mijn vriendin, kreeg ik op deze plek een verontrustende SMS dat er mogelijk een aanslag op de Koningin zou zijn gepleegd. Via Internetten op mijn mobiel kreeg ik hier meer zicht op. Wat een krankzinnige actie was dit toch! Heel tragisch dat, zo'n in eerste instantie vrolijke zonnige feestelijke dag, op deze wijze door een enkele geestzieke levensmoede Nederlander verziekt kan worden, en daarmee zinloos het leven van een aantal onschuldige toeschouwers in een klap uitgedoofd is! Vol met sombere gedachten liep ik weer verder.
Inmiddels was ik weer op de goede route terecht gekomen en was in het natuurgebied de Kwade Hoek beland. Het kopje van het langgerekte eiland Goeree-Overflakkee heeft een slechte reputatie. Menig schip heeft het hier afgelegd tegen de verraderlijke stroming en is in de Kwade Hoek op de zandbanken in het Haringvliet gelopen. Het gebied dankt er zijn naam aan. Jonge duintjes en oudere, kruidenrijke duinen wisselen elkaar af in dit boeiende natuurgebied. Hier tref je uitgestrekte stranden, ruige schorren, doorkruist met kreken. Delen van het duin zijn eeuwen geleden ontstaan, andere delen zijn van recente datum. De Kwade Hoek is een jong, dynamisch getijdengebied. Het bleef buitendijks liggen na de aanleg van de Haringvlietdam. Sindsdien is het gebied nog sneller groter geworden. Door de allesoverheersende invloed van het getij is elke dag anders op de Kwade Hoek. Zee en wind zorgen ervoor dat jonge duintjes verschijnen op plaatsen waar eerst alleen het vlakke strand was. In Nederland kom je een vergelijkbaar proces alleen op de wadden tegen. Een verrukkelijk buitendijks natuurgebied waar wind en water de hoofdrol spelen! Heerlijk om te wandelen, om vogels te bespieden en lekker uit te waaien. Maar let op: vooral in de wintermaanden is het op de Kwade Hoek nat en drassig. Zeker bij springvloed in combinatie met noordwesten wind kan het gebied onder water lopen. Als na enkele uren het water weer laag staat, blijft er een laagje water staan, ook op de wandelpaden! Als je deze GPS wandeling in een natte periode wilt gaan maken, trek dan tenminste hoge waterdichte bergschoenen aan. Zo voorkom je natte, koude voeten. Zo wordt de Kwade Hoek geen kwaaien hoek!
De uiterste punt van de Kwade Hoek is niet toegankelijk voor wandelaars, omdat het zo'n kwetsbaargebied is. Toch heb je van afstand tijdens de wandelen hier een heel goed zicht op. De wandelroute gaat namelijk over een hoge duinrug, waardoor je ver over dit voor bezoekers niet toegankelijke deel kunt kijken. Je komt hierbij langs een vogelkijkhut. Een goede verrekijker kan zeker zijn diensten bewijzen, want op de slikken en zandplaten wemelt het van de vogels zoals strandplevieren, visdiefjes, lepelaars en kluten. Voor trekvogels zoals de kramsvogel is de Kwade Hoek een goede pleisterplaats, vanwege de vele bes dragende struiken die hier voorkomen. Vandaag maken grote brandganzen veel lawaai en boven mijn hoofd scheert een bruine kiekendief op zoek naar buit. Een grote zaagbek houdt mij in de gaten vanaf een drooggevallen plekje. De zee, het duinengebied en de Kwade Hoek worden voor vandaag verlaten. De wandeling gaat langs Het Spui, de toegangsweg tot de haven van Goedereede, weer terug naar de auto op de parkeerplaats. Het feesten in Goedereede was, ondanks alle tragedie in Apeldoorn, nog in volle gang. De terrassen zaten bomvol met gezellig met elkaar pratende en drinkende mensen. Een feestelijke afsluiting van een mooie wandeldag, door een prachtig mooi natuurgebied, waar ik nog niet eerder was geweest.
Downloaden GPS track van de route klik hier
Meer wandelingen op de website http://www.jvanderperk.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten