Gedurende zeven weekenden in de zomer vaart de waterbus vanuit Dordrecht naar Gorinchem. De periode is van 5 juli t/m 17 augustus en ook nog eens op zaterdag 27 september, dan speciaal voor de botenbeurs in Gorinchem. Voor de vaartijden klik hier. Ik had al eens bij Buiten de Waterpoort vol bewondering gekeken naar deze draagvleugelboot, die als een ware speedboot over het water van de rivier stuift. Dat leek mij wel wat, om daar ook eens het vaartochtje naar Dordrecht mee te maken. Dordrecht heeft een prachtige historische oude binnenstad die het bekijken meer dan waard is. Bij elkaar een hele mooie combinatie voor een dagje uit. Eerst bijna een uur lang spectaculair snel varen over de rivier en dan lekker gaan wandelen en winkelen in de oude binnenstad van Dordrecht. Ik had op zondag 27 juli 2008 de eerste waterbus naar Dordrecht. Deze vertrekt op zondag om 11:40 uur. Het is werkelijk een sensatie om in deze catamaran over het water te stuiven. Het was deze dag lekker warm zomerweer. Bijna iedereen stond of zat op het achterdek. De veerboot trekt ook veel bekijks van uit andere plezierjachten, die allemaal met grote snelheid worden gepasseerd. Het is absoluut de snelste boot op de gehele rivier!
Na een klein uurtje meert de waterbus af bij de steiger in Dordrecht. Je bent hier al direct vlakbij de oude stadskern. De plaats waar de nederzetting is ontstaan. In de twaalfde eeuw krijgt Dordrecht echt vorm. In eerste instantie als een kleine nederzetting aan beide oevers van een veenstroompje, de Thure of Thuredrecht. Uit archeologisch onderzoek is bekend dat men destijds woonde op huisterpen bovenop de oeverwallen van dit riviertje. Op deze oeverwallen lagen ook de eerste wegen. Het zijn de voorlopers van de huidige Voorstraat en Grotekerksbuurt/Groenmarkt. In deze nederzetting woonden waarschijnlijk vooral boeren en vissers. Tussen 1350 en 1450 beleefde de stad haar Gouden Eeuw. Uit alle delen van de wereld werden goederen verhandeld en geconsumeerd. Na de St. Elisabethsvloed van 1421, toen Dordrecht haar achterland verloor en de huidige Biesbosch is ontstaan, moest de stad van lieverlee aan invloed inboeten. Maar het was nog steeds de belangrijkste stad van Holland. De stad aan de Thure(drecht) en de Merwede raakte in de versukkeling en krabbelt nu, aan het begin van de 21e eeuw, daar weer uit op. Door wederom water en historie in te zetten als de troeven van Dordrecht, kan de stad opnieuw uitgroeien tot het hart van Holland. En inderdaad, dat trekt toeristen aan. Daarom liep ik ook hier op deze mooie warme zondag te genieten van de mooie historische geveltjes en de uitgebreide bruine vloot van oude zeilvrachtschepen die in de havens midden in de oude stad in het water liggen te pronken.
Het was gezellig druk in de winkelstraatjes. De winkels waren op deze zondag geopend. De Tolbrug is eigenlijk een groot plein wat als een brug over de gracht is heen gebouwd. Een prachtige plaats in het hart van de stad. De vele terrassen staan er zij aan zij en zijn druk bezet. Het viel niet mee om een stoel in de schaduw te bemachtigen. Daar was op deze warme dag bijna iedereen op uit. Ik vond gelukkig op een van de vele terrassen onder een parasol nog een vrije stoel met tafel. Ik bleek op het terras van een eetcafé te zijn beland. Dat kwam goed uit want ik had best wel trek in een tosti en een groot glas koel bier. Op het plein waren allerlei activiteiten gaande. Wat mij het eerste opviel waren twee mooie jonge meisjes, gekleed in schattige witte lingerie, afgezet met kantwerk, die op een eenwieler allerlei evenwichtskunsten aan het vertonen waren. Ze laveerden op hun eenwielers behendig dwars door het publiek, over de terrassen, om de tafels en de stoelen heen. Een leuk object om op de foto en video te zetten. Ze hadden er zelf enorm plezier in en keken voortdurend naar het publiek of ze wel genoeg belangstelling trokken. Mijn belangstelling hadden ze in ieder geval wel. Verder waren er kunstenaars op het plein aan het werk. Je kon daar naar kijken en eventueel een van hun uitgestalde kunstwerken kopen.
Mijn aandacht werd ook getrokken door een podium op het plein. Daarbij stonden luidsprekers opgesteld waaruit walsmuziek klonk. Ik vroeg mij al af waar dat podium voor diende. Dat werd snel duidelijk. Het podium bleek een dansvloer te zijn. Een dansschool gaf een demonstratie van een Latijnsedans. Het publiek werd uitgenodigd voor een gratis dansles. De temperatuur in de zon op het plein was bijna 30 graden Celsius. Na veel aandringen van de dansleraar kwamen er een tropenbestendige man en vrouw het podium op. Mijn bier en tosti waren ondertussen op. Ik heb de dansles niet afgewacht - veel te warm om naar te kijken - en ben opgestaan om verder door stad en langs het water te slenteren. Werkelijk een hele leuke binnenstad om doorheen te dwalen. Ik kwam langs het historische stadhuis. Het stadhuis is gedeeltelijk over de gracht heen gebouwd. Juist toen ik stond te kijken kwam er een lage platte rondvaartboot vol met toeristen onder het stadhuis vandaan. Zij waren allemaal de gebouwen om hun heen aan het filmen en fotograferen. Ik filmde om mijn beurt weer de toeristen in de boot. Ik heb deze dag genoeg filmmateriaal verzameld om een complete avondvullende bioscoopfilm in elkaar te zetten. Ik zal streng moeten selecteren voor mijn website om het filmpje tot de gebruikelijke lengte van circa 4 minuten terug te brengen.
Op het uiterste puntje van de Wolwevershaven staan een paar banken bij de rivier. Een heerlijke plek om een half uurtje te vertoeven en naar de passerende schepen te kijken. Deze plek is het kruispunt van drie grote rivieren. Er varen vele schepen voorbij, waaronder enkele reuzen waren, die door sleepboten begeleid werden. De laatste waterbus naar Gorinchem vertrok om kwart voor vijf. Langzaam liep ik weer de richting op van de steiger. Vanaf deze steiger varen er vele waterbussen in allerlei richtingen. Degene die ik moest hebben naar Gorinchem gaat normaal niet verder dan Sliedrecht. Na een keertje vragen zat ik uiteindelijk in de juiste veerboot. De terugtocht was weer even spectaculair als heen. Ik had plaats genomen op een vulopening van de brandstoftank op het voordek. Lekker koel in de frisse wind. Je zit daar met wapperende haren als een vorst, met naar alle kanten mooie uitzichten. Maar het is blijkbaar verboden daar te zitten. Te gevaarlijk door de hoge snelheid waarmee wordt gevaren, zo kreeg ik te horen. Bij een tussenstopplaats werd ik gesnapt door de matroos en naar het achterdek gestuurd. Maar ook daar is het goed toeven. Weer na een uurtje varen was ik terug in Gorinchem. Ik was nog steeds een dagje uit dus heb ik nog een paar uur gezellig, weer in de schaduw van een parasol, op het terras van de Hoofdwacht op de Grote Markt doorgebracht en daar lekker gegeten. Een zeer genoeglijke dag in zijn totaliteit!
Na een klein uurtje meert de waterbus af bij de steiger in Dordrecht. Je bent hier al direct vlakbij de oude stadskern. De plaats waar de nederzetting is ontstaan. In de twaalfde eeuw krijgt Dordrecht echt vorm. In eerste instantie als een kleine nederzetting aan beide oevers van een veenstroompje, de Thure of Thuredrecht. Uit archeologisch onderzoek is bekend dat men destijds woonde op huisterpen bovenop de oeverwallen van dit riviertje. Op deze oeverwallen lagen ook de eerste wegen. Het zijn de voorlopers van de huidige Voorstraat en Grotekerksbuurt/Groenmarkt. In deze nederzetting woonden waarschijnlijk vooral boeren en vissers. Tussen 1350 en 1450 beleefde de stad haar Gouden Eeuw. Uit alle delen van de wereld werden goederen verhandeld en geconsumeerd. Na de St. Elisabethsvloed van 1421, toen Dordrecht haar achterland verloor en de huidige Biesbosch is ontstaan, moest de stad van lieverlee aan invloed inboeten. Maar het was nog steeds de belangrijkste stad van Holland. De stad aan de Thure(drecht) en de Merwede raakte in de versukkeling en krabbelt nu, aan het begin van de 21e eeuw, daar weer uit op. Door wederom water en historie in te zetten als de troeven van Dordrecht, kan de stad opnieuw uitgroeien tot het hart van Holland. En inderdaad, dat trekt toeristen aan. Daarom liep ik ook hier op deze mooie warme zondag te genieten van de mooie historische geveltjes en de uitgebreide bruine vloot van oude zeilvrachtschepen die in de havens midden in de oude stad in het water liggen te pronken.
Het was gezellig druk in de winkelstraatjes. De winkels waren op deze zondag geopend. De Tolbrug is eigenlijk een groot plein wat als een brug over de gracht is heen gebouwd. Een prachtige plaats in het hart van de stad. De vele terrassen staan er zij aan zij en zijn druk bezet. Het viel niet mee om een stoel in de schaduw te bemachtigen. Daar was op deze warme dag bijna iedereen op uit. Ik vond gelukkig op een van de vele terrassen onder een parasol nog een vrije stoel met tafel. Ik bleek op het terras van een eetcafé te zijn beland. Dat kwam goed uit want ik had best wel trek in een tosti en een groot glas koel bier. Op het plein waren allerlei activiteiten gaande. Wat mij het eerste opviel waren twee mooie jonge meisjes, gekleed in schattige witte lingerie, afgezet met kantwerk, die op een eenwieler allerlei evenwichtskunsten aan het vertonen waren. Ze laveerden op hun eenwielers behendig dwars door het publiek, over de terrassen, om de tafels en de stoelen heen. Een leuk object om op de foto en video te zetten. Ze hadden er zelf enorm plezier in en keken voortdurend naar het publiek of ze wel genoeg belangstelling trokken. Mijn belangstelling hadden ze in ieder geval wel. Verder waren er kunstenaars op het plein aan het werk. Je kon daar naar kijken en eventueel een van hun uitgestalde kunstwerken kopen.
Mijn aandacht werd ook getrokken door een podium op het plein. Daarbij stonden luidsprekers opgesteld waaruit walsmuziek klonk. Ik vroeg mij al af waar dat podium voor diende. Dat werd snel duidelijk. Het podium bleek een dansvloer te zijn. Een dansschool gaf een demonstratie van een Latijnsedans. Het publiek werd uitgenodigd voor een gratis dansles. De temperatuur in de zon op het plein was bijna 30 graden Celsius. Na veel aandringen van de dansleraar kwamen er een tropenbestendige man en vrouw het podium op. Mijn bier en tosti waren ondertussen op. Ik heb de dansles niet afgewacht - veel te warm om naar te kijken - en ben opgestaan om verder door stad en langs het water te slenteren. Werkelijk een hele leuke binnenstad om doorheen te dwalen. Ik kwam langs het historische stadhuis. Het stadhuis is gedeeltelijk over de gracht heen gebouwd. Juist toen ik stond te kijken kwam er een lage platte rondvaartboot vol met toeristen onder het stadhuis vandaan. Zij waren allemaal de gebouwen om hun heen aan het filmen en fotograferen. Ik filmde om mijn beurt weer de toeristen in de boot. Ik heb deze dag genoeg filmmateriaal verzameld om een complete avondvullende bioscoopfilm in elkaar te zetten. Ik zal streng moeten selecteren voor mijn website om het filmpje tot de gebruikelijke lengte van circa 4 minuten terug te brengen.
Op het uiterste puntje van de Wolwevershaven staan een paar banken bij de rivier. Een heerlijke plek om een half uurtje te vertoeven en naar de passerende schepen te kijken. Deze plek is het kruispunt van drie grote rivieren. Er varen vele schepen voorbij, waaronder enkele reuzen waren, die door sleepboten begeleid werden. De laatste waterbus naar Gorinchem vertrok om kwart voor vijf. Langzaam liep ik weer de richting op van de steiger. Vanaf deze steiger varen er vele waterbussen in allerlei richtingen. Degene die ik moest hebben naar Gorinchem gaat normaal niet verder dan Sliedrecht. Na een keertje vragen zat ik uiteindelijk in de juiste veerboot. De terugtocht was weer even spectaculair als heen. Ik had plaats genomen op een vulopening van de brandstoftank op het voordek. Lekker koel in de frisse wind. Je zit daar met wapperende haren als een vorst, met naar alle kanten mooie uitzichten. Maar het is blijkbaar verboden daar te zitten. Te gevaarlijk door de hoge snelheid waarmee wordt gevaren, zo kreeg ik te horen. Bij een tussenstopplaats werd ik gesnapt door de matroos en naar het achterdek gestuurd. Maar ook daar is het goed toeven. Weer na een uurtje varen was ik terug in Gorinchem. Ik was nog steeds een dagje uit dus heb ik nog een paar uur gezellig, weer in de schaduw van een parasol, op het terras van de Hoofdwacht op de Grote Markt doorgebracht en daar lekker gegeten. Een zeer genoeglijke dag in zijn totaliteit!
Naar de webpagina van de GPS wandeling klik hier
Meer wandelingen op de website http://www.jvanderperk.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten