Wandelen over de Mirnser Klif, langs het IJsselmeer en door de bossen van Gaasterland 21 km.

In vroegere jaren heb ik veel zeilvakanties in Friesland doorgebracht. Gewandeld heb ik er echter nog nooit. Tenminste, als je Terschelling even niet meerekend. Dit eiland behoort als stiefkindje ook bij Friesland en daar heb ik in juni 2007 een aantal GPS wandelingen gemaakt klik hier . Door slim onderhandelen had ik nog een logeerpartij bij Hester en Hans in Zwolle te goed. Een mooie gelegenheid om van daar uit in het verre Friesland een GPS wandeling te gaan lopen. Zwolle is niet alleen maar een goede uitvalsbasis om in het noorden van Nederland te kunnen gaan wandelen. Hester kan bijzonder goed koken en logeren bij haar betekend altijd lekker en overvloedig eten. En alles is daarbij biologisch verantwoord met verse ingrediënten uit hun eigen volkstuin. Dat is iedere keer weer heerlijk genieten en ik zorg bij het diner traditioneel altijd voor een goed glas wijn. Hester zou dit keer niet mee gaan wandelen. Ik vond dat wel jammer, maar aan de andere kant kan ze dan veel meer tijd en aandacht besteden aan de voorbereidingen voor het diner. Dat is natuurlijk ook niet te versmaden! Ik verheugde mij dus al bij voorbaat op het lekkere eten van Hester na het wandelen in Friesland.

Na een vroeg ontbijt, wat liefdevol door mijn zus werd klaargemaakt, vertrok ik op woensdag 9 juli 2008 vanuit Zwolle naar Friesland. Ik had een route uitgezet over de Mirnser Klif bij het IJsselmeer en door de bossen van Gaasterland. Gaasterland is in het verder zo vlakke, met weilanden en waterplassen bedekte, Friesland een oase bestaande uit een glooiend en bosrijk landschap. De Mirnser Klif is een stuwwal die in de voorlaatste ijstijd is ontstaan. De hoogte diende als een natuurlijke zeewering tegen het water van de Zuiderzee en nu nog steeds voor het IJsselmeer. De wandeling begint op het parkeerterrein van het Rijsterbos aan de Murnserleane in het dorpje Rijs. Het Rijsterbos maakte oorspronkelijk deel uit van een landgoed wat in de 17e eeuw (de Gouden Eeuw) door de Amsterdamse regent Hiob de Wildt werd aangelegd. Hij liet onder andere talrijke eiken en beuken in het landgoed planten. Het zijn de zelfde majestueuze bomen die vanaf de ingang bij het parkeerterrein, als een lange brede laan, het bos in voert. Het is werkelijk een prachtig gevarieerd bos om doorheen te wandelen. De lichte glooiingen in het bos geven hierbij nog extra mooie accenten aan de rijke natuur.

Het bos wordt verlaten en je oog wordt getroffen door het prachtige uitzicht over het landschap. In de verte zie je het spiegelende water van het IJsselmeer liggen. Een hoogte van tien meter mag dan wel niet zo veel zijn, in het verder vlakke Friesland lijkt het al snel of dat je op een echte heuvel loopt. De beleving is dan ook gelijk. Deze bulten in het landschap noemt men in Friesland Gaasten. Vandaar ook de naam Gaasterland. Je loopt voorbij een hoogstamboomgaard. Vroeger maakte deze boomgaard deel uit van een erf dat toebehoorde aan een arbeiderswoning. De woning is in het verleden gesloopt, maar de boomgaard werd behouden. In samenwerking met de gemeente, Provincie en de Europese Unie is er een meerjarig project landschapsbeheer opgestart. In het kader van dit project is onder andere de oude boomgaard weer volledig in ere hersteld. Tot nu toe liep je hoofdzakelijk op zandwegen, maar nu gaat de route voor 2,5 km even verder over asfalt. De adembenemende uitzichten zijn er niet minder om. De wandeling komt langs het oude kerkhofje van het gehucht Mirns. Op het kerkhofje staat een opvallende witte klokkenstoel. Een klokkenstoel is een stellage waarin één of meerdere klokken hangen. Als een gemeenschap arm is dan wordt er geen kerkje gebouwd maar een klokkenstoel geplaatst. Deze mooie witte klokkenstoel stamt uit 1945. De oude klokkenstoel werd in de Tweede Wereldoorlog getroffen tijdens een bombardement. Het geheel past perfect in het golvende open landschap en doet de vroegere Friese tijden herleven. Wat verder op kom je voorbij een opvallende mooie statige Friese boerderij.

De asfaltweg wordt verlaten. De route gaat rechtsaf via een zandpad naar het IJsselmeer toe. Een totaal ander landschap! Een onafzienbare grote watervlakte met op de voorgrond een aantal kitesurfers die hun kunsten aan het vertonen waren. Er stond deze dag flink wat wind en het was zonnig. Het waren ideale omstandigheden voor het uitoefenen van de kitesurfsport. Op deze plaats is het IJsselmeer voorzien van een zandstrandje. Vlakbij, boven op de Mirnster Klip, staat een strandpaviljoen klik hier. De wandeling gaat verder over de dijk langs het IJsselmeer. Je moet hierbij zo nu en dan een hek beklimmen. Boven op de dijk vang je toch wel erg veel wind op. Ik ben daarom al snel vlak langs het IJsselmeer verder gegaan. Je kunt confortabel wandelen over de hier aanwezige waterkering van basaltblokken. Bovendien is het zo vlak langs het water heel leuk wandelen. De route langs het IJsselmeer is ongeveer 3 km lang. Daarna ga je de varenrijke afwisselende bossen van Gaasterland weer in. Je loopt hierbij voorbij de Gaaikemabank. Een gemetselde stenenbouwwerk wat uit augustus 1927 stamt. In deze tijd was er een maatschappij actief die zich durfde te tooien met de naam 'Mooi Gaasterland'. De maatschappij kocht het een na het andere bos op. Het bos werd dan gekapt en gerooid om er daarna weiland van te maken. Dat leverde in deze tijd de maatschappij enorme winsten op. Burgemeester Gaaikema kreeg in 1926 de gemeenteraad zover om de graaiende tengels van de maatschappij middels een kapverbod tot orde te roepen. Uit eerbetoon voor deze doortastende burgervader, met het hart voor de natuur op de juiste plaats, is deze bank gebouwd. Gelukkig maar, want het door Gaaikema van de ondergang geredde bos is prachtig om doorheen te wandelen!

De route gaat ten noorden van het dorpje Oudemirdum verder. Over een zandweg door een vroeger weiland wat inmiddels is verwilderd tot een mooi natuurlijk kruidenveld. Daarna volgen weer de volgende bossen. Blijkbaar waren hier vroeger in deze streek vele landgoederen want elk bos heeft weer een andere naam. In dit gedeelte van Gaasterland zijn in het bos hier en daar mooie houten beelden geplaatst. Heel afwisselend loop je de ene keer door een statige beukenlaan en dan weer over een smal pad door een verwilderd natuurlijk bos. Op een gegeven moment moet de Sminkefeart worden overgestoken. Veel bruggen liggen er niet over dit door bomen omzoomde water. Op de plek die ik thuis op de PC had gepland om het kanaal over te steken lag geen brug. Vijfhonderd meter verder op echter wel. Het stukje langs het kanaal wandelen was helemaal geen straf. De omgeving van het kanaal is schitterend. Aan de andere zijde van de brug gaat de route weer over een fietspad vijfhonderd meter terug. Daarna wandel je weer lekker verder door andere bossen. Die zijn er in Gaasterland in alle soorten en maten in ruime mate voorhanden. Je kunt hier werkelijk eindeloos wandelen. Ondanks alle regen van de laatste tijd was het hier in het noorden nog steeds kurkdroog. Langs de rand van een weiland kon ik daarom ook lekker languit in het droge gras een broodje eten en uitblazen van alle inspanningen. Via een met bomen omzoomde zandweg, dwars over een golfbaan, wordt de Sminkefeart weer overgestoken.

Via een grindweg loop je hierna langs plukjes bos, heidevelden en weilanden. Een uitstapje naar een verder op gelegen meer lukte niet meer. Het gebied langs het meer was inmiddels gebombardeerd tot natuurterrein en niet meer toegankelijk. De route gaat daarna weer over schitterende brede monumentale beukenlanen verder. Langs een groot kampeerterrein wordt daarna een rond 16:30 uur druk door lokaalverkeer bereden asfaltweg bereikt. Hierna is het nog 900 meter wandelen voordat de auto op het parkeerterrein van het Rijsserbos wordt bereikt. Ik had ondertussen een enorme honger gekregen maar manmoedig negeerde ik alle uitnodigende eetcafe's langs de asfaltweg. Ik had beloofd om Hester te bellen als ik van het Rijsterbos weg zou rijden. De laatste hand aan het heerlijke komende diner, waar ik met een hevig rommelende maag al reikhalzend naar uitzag, moest natuurlijk in Zwolle worden gelegd. Een tipje van de sluier was door Hester al opgelicht. Zij had haar beroemde heerlijke aardappelsalade naar eigen recept klaar gemaakt. Dat koste haar deze dag wel een paar uur werk. En weer in Zwolle, na een warme douche en een koud glas bier, bleek de aardappelsalade, mede door mijn uitgehongerde wandellijf, uiterst verrukkelijk te zijn. Ik zat werkelijk te smullen! Ze had er lekkere braadworst bij. Speciaal gehaald bij een slager in Staphorst. Een overheerlijke combinatie! Gelukkig bleef er nog veel beroemde aardappelsalade over. Die kreeg ik mee naar huis, zodat ik de volgende dag in Gorinchem weer heb kunnen smullen van de heerlijke aardappelsalade van mijn zus. Ook de liefde van een broer gaat door zijn maag. Hester kan dan ook bij mij voorlopig een potje breken!

Naar de webpagina van de GPS wandeling klik hier

Meer wandelingen op de website http://www.jvanderperk.nl/