Ik heb een aantal GPS wandelingen in het noorden van Limburg rond en door de bossen van de Sint Jansberg en het Reichswald gemaakt. Dat zijn de tochten Wandeling Sint Jansberg 11 km, Sint Jansberg en de Mookerheide 11 km, door de Wouden van Reichswald 17 km en Sint Jansberg - De Bruuk 20 km. De route door de bosgebieden van deze wandelingen gaat hierbij op sommige plaatsen langs de bosrand waarbij je prachtige vergezichten hebt over de uiterwaarden van het land van Maas en de Niers. Iedere keer als ik tijdens het wandelen op deze uiterwaarden uitkeek bekroop mij de lust om toch eens een volledige wandeltocht door dit aantrekkelijk ogend gebied af te gaan leggen. Bij nader inzien valt dit nog helemaal niet mee, omdat de onverharde paden in de driehoek Gennep, Reichswald en Milsbeek dun gezaaid zijn. Wil je een route door dit gebied uitzetten dan ontkom je er niet aan dat er hier en daar ook over asfalt zal moeten worden gelopen. Na het bestuderen van de topografische kaart, en het raadplegen van andere informatiebronnen op internet, lukte het toch om een mooie GPS wandeling door het land van Maas en Niers uit te zetten.
De wandeling begint in Gennep bij de brug over de Niers bij de Niersweg. Het valt je op de brug al direct op dat het dal van het riviertje de Niers werkelijk prachtig is. Even twijfelde ik nog welke route ik deze dag zou gaan lopen. Ik zag namelijk aan de rechterzijde, iets van de brug vandaan, een informatiebord staan van Staatsbosbeheer met een routebeschrijving van een laarzenpad door het Niersdal. Eigenlijk werd ik hier op gewezen door een aardige aantrekkelijke vrouw, die een hond uitliet, waar ik een praatje mee maakte. Ik besloot toch maar, ondanks alle gloedvol gebrachte loftuigingen van de mooie vrouw over de natuur langs de Niers, dit laarzenpad door het Niersdal voor later te bewaren en de route van de oorspronkelijke GPS wandeling verder te vervolgen. Even na de brug gaat de route linksaf, over een onverhard pad, de uiterwaarden van de Niers in. Het is hier echt fantastisch mooi! De weilanden waren geel gekleurd door de boterbloemen en de rode meidoornstruiken bloeiden nog volop. Op de achtergrond, aan de andere zijde van de Niers, heb je uitzicht op het stadje Gennep met zijn oude historische gebouwen. Wel jammer dat dit mooie stadsgezicht door een lelijk wit gebouw - de brandweerkazerne zo bleek later - wordt verstoord. Door een strategische opstelling van de fotocamera, waarbij het witte gebouw achter een bloeiende meidoornstruik verscholen ging, kon ik toch een aantal mooie plaatjes van dit landschap schieten. Na de uiterwaard van de Niers steekt de wandeling een drukke weg over en trekt dan over een karrenspoor de weilanden van het land van Maas en Niers in.
Na een kleine kilometer eindigt het karrenspoor en loop je verder over weinig bereden smalle geasfalteerde landwegen. Je loopt hier heerlijk te genieten van de mooie uitzichten over de weilanden en akkers. Vooral in het voorjaar is het prachtig. Al het groen is nog jong en fris. De voorgaande dagen had het geregend. Alles was mooi schoongewassen en het rook heerlijk naar pure natuur. Het viel mij op dat je hier in deze streek enorm veel vogels hoort zingen. Normaal let ik er niet zo op, maar sinds ik op mijn website bij de wandeltochten ook een klein videofilmpje met achtergrond geluid plaats, zijn mijn oren gespitst op elk geluid tijdens het filmen onderweg. Na drie kilometer wandelen door de mooie weilanden worden de bossen van het Reichswald bereikt. Maar eerst heb ik in de warme zon aan de rand van het bos lekker een van mijn broodjes opgegeten en heerlijk languit gelegen een uiltje geknapt.
Rook het in de weilanden al lekker, in het bos van het Reichswald komen je helemaal overweldigende geuren van de nog jonge lente tegemoet. Ook leuk is het buitenlandse tintje wat over het woud hangt, want je wordt nu bij het passeren van andere wandelaars en paardrijders in het Duits gegroet. Na het gemak van het wandelen door het vlakke land van de uiterwaarden is het wel even wennen aan de vele heuvels die je hier in het Reichswald moet bestijgen. Ik vind het in het Reichswald iedere keer weer prachtig. In welk jaargetij dat ik hier ook loop. Het lijkt hier nog echt op een oorspronkelijk oerbos, wat je in Nederland bijna niet meer kunt vinden. De tocht door het Reichswald is ongeveer 3 kilometer lang. Daarna gaat de route nog eens 700 meter door de bijna even mooie bossen van de Sint Jansberg, waarna het weidse land van Maas en Niers weer wordt betreden.
Hier volgt een stukje struinen door een open natuurgebied, waarna de wandeling over een fietspad verder gaat, richting Milsbeek. Nu loop je een stukje, gedeeltelijk over een onverharde weg, door een mooie oude villawijk van Milsbeek. Je blijft hier dicht bij de natuur, ondanks de villa's en de enkele auto die je passeert. Daarna wordt de drukke provinciale weg tussen Mook en Gennep over gestoken, waarna de rust weer terugkeert, en je heerlijk over een zandweg tussen de weilanden en houtwallen van het land van Maas en Niers loopt. Nu ook weer prachtige natuur. Na anderhalve kilometer puur genieten verrijzen er aan de linkerkant van je blikveld de gebouwen van een spiksplinternieuw industrieterrein. Gelukkig geen zware industrie en als je maar stug de rechterkant op blijft kijken, wordt je oog nog steeds voortdurend gestreeld door mooie uitzichten, over zacht golvende weilanden en akkers. Wat verder op zie je de Niers als een slingerend glanzende lint door de glooiende uiterwaarden lopen
Je wordt echter zo nu en dan op de route nu toch wel wat meer geconfronteerd met de bewoonde wereld en neemt het verkeergeruis van de naastgelegen provinciale weg aanzienlijk toe. De wandeling gaat voor zo'n driehonderd meter over het fietspad van de provinciale weg waarna aan de rechterzijde een omlaaglopende karrenspoor verschijnt. Laat je niet afschrikken door het bord doodlopende weg maar volg dit karrenspoor. De rust keert weer terug en door de bomen heb je hier en daar werkelijk prachtige uitzichten over de uiterwaarden van de naast gelegen Niers. De natuur is hier nog heel puur en oorspronkelijk. Zo heeft het er hier al honderden jaren lang het zelfde uitgezien. De Niers treed regelmatig buiten zijn oevers en dan staan de uiterwaarden onderwater. Het karrenspoor eindigt bij de Niers, onder het viaduct van de hoog boven je gelegen autoweg. Ik vond dit hier een bijzonder mooie plek. Je kunt hier goed zien dat het water regelmatig over het land stroomt.
Nu moet je even goed opletten: je loopt eerst onder het viaduct door, om daarna de helling omhoog te klimmen, naar de autoweg toe. Tussen de leuning van het viaduct en de vangrails van de autoweg is een smalle ruimte waar je de Niers confortabel, met een mooi uitzicht op de rivier, over kunt steken. Jammer dat aan je rechterzijde de auto's voorbij razen, anders zou het hier volmaakt zijn! Aan de andere zijde van de Niers loop je weer omlaag, waarna je via een verharde weg weer terugkeert naar het startpunt in Gennep, vanwaar je de wandeling bent begonnen. Mijn behoefte om het land van Maas en Niers te verkennen is na deze wandeltocht nog niet helemaal bevredigd. Ik keer zeker nog een keer terug om het laarzenpad van Staatsbosbeheer door het Niersdal te gaan lopen. Daar voel ik mij zeker wel toe verplicht, door het geduldig aanhoren van de warme aanbevelingen van de charmante vrouw met hond, die ik bij het begin van de wandeling heb gesproken!
Naar de webpagina van de GPS wandeling klik hier
Meer wandelingen op de website http://www.jvanderperk.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten