Al hoewel je op deze wandeling in het begin ook een stukje over twee bisses loopt is het echte doel van deze tocht het zonnige gelegen bergdorpje Iserables. Het dorpje telt zo'n 1000 inwoners. Het ligt min of meer tegen een steile helling aangeplakt. Tot het midden van de vorige eeuw was het alleen per muilezel mogelijk om over een smal bergpad voor het levensonderhoud essentiële goederen van uit de vlakte van het Rhonedal naar het dorp te vervoeren. Tot dat de aanleg van de gondelbaan Riddes - Iserabels in 1943 voor ontsluiting uit het isolement zorgde, was het dorp bijna geheel afhankelijk van wat het land opbracht. De wandeling begint vanaf het appartementgebouw Alexandra, omdat ik daar voor deze vakantieperiode een appartement heb gehuurd. Je kunt de auto echter beter kwijt op een van de parkeerplaatsen bij de wat lager gelegen winkels, of achter het Toeristenbureau van Nendaz. De eerste kilometer van de wandeling gaat langs Bisse du Milieu. Altijd weer een prachtig stukje om te lopen, met weidse uitzichten over Nendaz en het zonnige Rhonedal. Bij een rustbank met tafel verlaat de route de Bisse du Milieu en gaat via een vrij steil smal bergpad omhoog naar Bisse Vieux. Deze bisse wordt ook weer na circa een kilometer verlaten, waarna de wandeling door de alpenweiden boven Nendaz verder gaat. Er wordt hier en daar flink gebouwd aan nieuwe chalets. Dat kan natuurlijk op deze hoogte alleen maar in de zomerperiode plaatsvinden, zodat alles op alles wordt gezet om in de zomermaanden het werk af te krijgen. Het is op sommige plekken dan ook een drukte van belang met grote graafmachines en hoge bouwkranen. Hier op deze plek blijkt er absoluut geen sprake van een economische crises te zijn. Blijkbaar schijnen de toeristen, die op de wintersport in Nendaz afkomen, nog steeds te zorgen voor een goudmijn voor de investeerders. Ondanks alles is het hier heerlijk wandelen en heb je de meest mooie uitzichten over het machtige Rhonedal. Dat prachtige uitzicht moet dan ook de reden zijn dat de chalets juist hier worden gebouwd, dat kan niet missen! Na de alpenweide gaat de route via een steil bergpad omlaag. Ik schrok behoorlijk onderweg, want een motorfiets kwam met afgezette motor rammelend en schokkend over de keien naar beneden stormen. Het spaart natuurlijk benzine uit, dat is waar, maar is beslist niet goed voor het hart van de onschuldige wandelende toeristen! Aan het einde van het bergpad wordt een verharde weg overgestoken. Daarna gaat het verder over een smal pad door bos en langs prachtige authentieke houten chalets. Het pad loopt langs de rand van een steile berghelling van het Rhonedal. Dat staat garant voor prachtige uitzichten over het brede dal. Hier op het pad passeerde mij een stel wandelaars die ik de verdere dag op de wandelroute steeds weer zou ontmoeten. We waren op het laatst bijna bekenden van elkaar en begroeten elkaar steeds weer met een opgewekt 'bonjour'. Na het dorpje Les Cretaux gaat de wandeling over een sterk uitgehold bergpad, door warme zonnige velden, boomgaarden en bossen, vrij steil omlaag naar Miserables. Je kan aan de zuidelijke authentieke middeleeuws aandoende landerijen, velden en uitgeholde bergpaden goed zien dat het dorp zo lang geïsoleerd is gebleven van de moderne wereld. Het ziet er allemaal prachtig oorspronkelijk uit en als wandelaar loop je hier super te genieten! Het bergdorpje heeft smalle sterk hellende straatjes, die zeker niet voor het moderne autoverkeer zijn ontworpen. Ik zou hier dan ook niet graag met mijn auto doorheen willen rijden, hoewel het niet verboden blijkt te zijn. Na het dorpje wandel je over een verharde weg die in een steile bergwand is uitgehakt. Dit is de ontsluitingweg en levensader van Miserables met het druk bevolkte Rhonedal. Een flink stuk van de weg loopt door een tunnel met ruwe onafgewerkte rotswanden, maar gelukkig wel verlicht. Na de tunnel verandert het landschap grondig. Je loopt nu door golvende velden en langs moestuinen en boomgaarden. Hier is het dorpje Les Condemines gelegen. De uitzichten over het zonnige Rhonedal blijven even spectaculair! De wandeling gaat door het dorpje omhoog en dan over een voor auto's verboden grintweg door diepe wouden verder. Via een smal steil slingerend bergpad langs een beek klimt de route over korte afstand 200 meter omhoog. Daarna wordt het lopen allemaal weer gemakkelijker en gaat het minder snel omhoog. De eerste chalets en appartementgebouwen van Nendaz komen in het zicht. Op het tijdstip dat ik in Nendaz verbleef was er een tentoonstellingen van een kunstenaar die gespecialiseerd was in het maken van grote houten realistisch beelden. Deze beelden stonden overal in Nendaz opgesteld. Ik zag langs het pad een levensgroot beeld van een beer met zijn jong staan. Ik vond het heel mooi! Weer wat verder op kwam ik nog enkele andere mooie beelden tegen. Ik wist zo langzamerhand wel de weg in Nendaz. Ik vermeed de brede straten en via een sluiproute van smalle wandelpaden, tuinen en binnenplaatsen van gebouwen was ik snel weer bij mijn gehuurde confortabel ingerichte appartement terug. Daarna restte nog lekker genieten van een koud glas bier op het balkon en het bewonderen van het nooit gaan vervelende prachtig panoramisch uitzicht op de bergen en het Rhonedal.
Naar de webpagina van de GPS wandeling klik hier
Meer wandelingen op de website http://www.jvanderperk.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten