GPS wandeling door de schitterende Wehraschlucht 14 en 19 km, hoogte: 430 - 780 m, datum: 21-08-2009, Todtmoos - Schwarzwald, Duitsland.

De Wehraschlucht is een prachtige kloof om in te wandelen of met de auto door heen te rijden. De Wehraschlucht verbindt de plaatsen Todtmoos en Wehr met elkander. Pas in 1849 is door de kloof een weg aangelegd. Daarvoor was het ravijn niet te passeren. Maar enkele vlotvaarders waagden zich in de schlucht om via de rivier de Wehra de gekapte boomstammen in de omgeving van Todtmoos, samengebonden tot vlot, naar Wehr te brengen. Dit kon alleen tijdens hoog water en was levensgevaarlijk. Een aantal vlotvaarders hebben deze tocht dan ook niet overleefd. Dat was de reden dat al in 1835 werd begonnen met plannen maken om een weg door het Wehratal tussen Todtmoos en Wehr aan te leggen. In 1848 werd daadwerkelijk met de bouw begonnen. De weg kreeg een breedte van 18 voet (5,4 meter) en moest deels met hulp van springstof in de rotswand worden aangelegd. In 1849 konden de houthakkers gebruik gaan maken van de weg om hier over heen hun gekapte boomstammen te vervoeren. Helaas hadden de ingenieurs de weg te laag aangelegd. Niet veel later werd bij hoogwater een flink deel van de weg weggespoeld. Twee jaar later was dit euvel gecorrigeerd en mocht de weg tegen flinke betaling door de houtvesters gebruikt gaan worden. Weer wat later ging er tussen Todtmoos en Wehr een postkoets over de weg rijden. De weg kruist een keer de Wehra. Voor dit doel is er 1848 een mooie stenen boogbrug over de rivier gemetseld. Maar deze brug werd uiteindelijk te smal voor het toenemende autoverkeer, zo dat in 1970 een tiental meters verder op een nieuwe brug van beton is gebouwd. Na deze lange inleiding kom ik dan uiteindelijk terecht bij het wandelen. De oude boogbrug dient nu als toegang voor een parkeerplaats. Vanaf deze parkeerplaats start de GPS wandeling die vanaf deze plaats een wondermooi stuk van het Wehratal Erlebnispfad volgt. De route stijgt over een smal pad omhoog. Het pad ligt langs een vrij steile boshelling maar is heel goed te lopen. Je wandelt door prachtige afwisselende loofbossen en op een aantal plaatsen liggen er voetgangersbruggen over de vele beken die van af het hoger gelegen Gersbach hier naar beneden stromen. Tussen de boomstammen door heb je voortdurend een weids uitzicht over het naast gelegen ravijn van de Wehraschlucht. Het gaat eerst 230 meter omhoog tot 700 meter en daarna zakt de route naar de hoogte van het stuwmeer op 430 meter. De wandeling steekt de stuwdam over. Daarna heb je de keuze om de route met een lengte van 19 km verder te gaan lopen of die van 14 km. Kies je voor de korte route dan loop je een tijdlang aan de andere kant van de vangrail langs de weg, om dan bij de gebouwen van de waterkrachtcentrale weer omhoog de bergen in te gaan. De lange zeer mooie route van 19 km gaat direct bij het parkeerterrein van het stuwmeer omhoog. Uiteindelijk komen beiden wandelroutes weer op de zelfde weg terecht die stijgt tot een hoogte van 780 meter. Op dit punt bevind zich een uitkijkpunt met een schuilhut. Je hebt hier vandaan een fantastisch mooi uitzicht over het Wehratal. Heel ver beneden je zie je, zoals het van die afstand lijkt, speelgoedauto's over de weg rijden. De wandelweg gaat verder door een tweetal in de rotsen uitgehakte voetgangertunnels. Daarna wordt het gemakkelijk en gaat de wandeling weer omlaag om uit eindelijk door het beekdal van de Hagenmattgraben weer bij de auto op de parkeerplaats langs de rivier terug te keren. De wandeling met een lengte van 19 km is werkelijk fantastisch mooi met schitterende uitzichten, maar door de vele hoogteverschillen best wel vermoeiend. Je moet hiervoor echt een goede conditie hebben. Ook deze wandeltocht mag je niet missen en moet je hebben gelopen als je vakantie houdt in de omgeving van het Wehratal! Een aanrader!

Naar de webpagina van de GPS wandeling klik hier

Meer wandelingen op de website http://www.jvanderperk.nl/

GPS wandeling over een gedeelte Westweg en via Fetzenbach terug 19 km, hoogte: 810-1110 m, datum: 20-08-2009, Todtmoos - Schwarzwald, Duitsland.

De lange afstandwandeling de Westweg loopt over grote hoogte door het Zwarte Woud van Pforzheim naar het Zwitserse Basel. Het is een pittige tocht met flink wat hoogteverschillen, maar als je de uitdaging aangaat, wordt je ruimschoots voor de fysieke inspanning beloond met loof- en naaldbossen, ruige valleien, meren, zuivere berglucht en een heel gebergte aan je voeten. Vergeet daarbij niet de vele gemoedelijke gasthoven onderweg met heerlijk voedzaam eten, vele soorten bier en zalige geurende Badische wijnen. Kortom, als er één wandelroute in het Zwarte Woud is die vrijwel iedere wandelaar die het Schwarzwald in zijn hart heeft gesloten kent, dan is het wel de Westweg. Mijn liefde voor de Westweg is zo'n 35 jaar geleden ontstaan. Ik verbleef toen tijdens een mooie zomer voor langere tijd in het Schwarzwald. In die periode heb ik grote delen van de Westweg afgelegd. Dat was een geweldige ervaring! Daarna heb ik wel elke vakantie in het Schwarzwald weer een stukje van de Westweg gelopen. Net buiten de juwelenstad Pforzheim begint de circa 285 km lange Westweg aan zijn klim naar de imposante hoogten van het Zwarte Woud. Rustgevende dennenwouden vergezellen je urenlang, tot dat je de afdaling naar het ruige en ravijnachtige Murgtal aanvaardt. Aan de andere zijde zie je nog de ongerepte, drassige heidevelden van het noordelijke Zwarte Woud. Ronde meren liggen als fonkelende ogen in de donkere bossen onder steile wanden, en verlenen het toch al indrukwekkende landschap een vleugje mystiek.In het middelste deel van het Zwarte Woud is het landschap milder en romantischer dan in het noorden. Boven de Titisee wandel je naar de hoogste top van het Zwarte Woud: de 1494 meter hoge Feldberg, waar het hele middelgebergte aan je voeten ligt. Daar splitst de Westweg zich in twee delen. De westelijke variant is een hoogtewandeling met prachtige uitzichten over het Rijndal langs de uitgestrekte Badische wijngaarden. De oostelijke weg gaat door een kaler gebied vol grotten en spleten. Dit oostelijk gelegen deel van de Westweg loopt vlak langs Todtmoos. Ik wilde natuurlijk ook deze vakantieweek in Todtmoos uit nostalgie weer een stukje van de Westweg bewandelen! Ik had een route uitgezet die de Westweg vlakbij Todtmoos oppikte, om daarna 10 km verder op, via het boerengehucht Fetzenbach, langs een andere route weer naar Todtmoos terug te keren. Hester en Hans zouden deze dag een andere wandeling gaan maken. Maar zie, na een kwartiertje lopen hoorde ik van uit de verte mijn naam roepen en zag ik mijn zus en zwager achter mij lopen. We zijn gezamenlijk verder de berg omhoog gelopen. Daarna gingen we weer ieder onze eigen weg. Ik nam de Westweg en Hester en Hans begonnen, naar later bleek, aan een soort van hordeloop over een weg vol met takken en boomstammen. De houthakkers in het bos waren druk bezig geweest! Op het eerste gedeelte van de Westweg is deze nog breed en met grintbedekt. Echt een weg die helemaal bestemd is voor de bosbouw, om de gekapte dikke lange boomstammen uit het woud gemakkelijk af te kunnen voeren. Maar wat verder op gaat de Westweg over in een smal met grasbegroeid pad. Het is hier heerlijk wandelen en behalve het kabaal wat de vogels maken is het verder doodstil. Ik liep volop te genieten en dacht onderwijl terug aan vroegere mooie tijden toen ik hier een hele zomer in het Schwarzwald heb doorgebracht. Na circa 10 km wordt de Westweg verlaten en gaat het omlaag richting Fetzenbach. De digitale topografische kaart waarop ik de route had uitgezet liep wat achter en een pad wat ik in de route had opgenomen was inmiddels onder het woekerende groen van het woud verdwenen. Maar dat gaf niet, via een andere weg kon ik ook wel in Fetzenbach komen. In het Schwarzwald kom je veelvuldig schuilhutten of andere houten bouwsels tegen. Deze dienen voor de wandelaars of houthakkers, als beschutting tegen de regen, of als een soort van bier en BBQ locatie, voor de schuttersvereniging of de vrijwillige brandweer. De Duitsers in het zuiden houden er nu eenmaal van om in hun bossen regelmatig een feestje te bouwen! In een van deze hutten heb ik in de schaduw mijn ingekochte heerlijke verse broodjes met Schwarzwaldschinken klaar gemaakt en opgepeuzeld. Dat is echt genieten zo lekker eten in de natuur! Fetzenbach blijkt een liefelijk weidegebied te zijn met prachtige vergezichten over het diepe dal. In de schaduw van de bossen was het lekker koel, maar hier in de open weide wiste ik toch wel vele druppeltjes van mijn voorhoofd. Na Fetzenbach gaat het weer door schaduwrijke wouden verder naar Schwarzenbach. Dit is ook weer zo'n prachtig sterk glooiend weidegebied. Maar wat ik nog veel mooier vond was het wenkende terras van gasthof Sternen wat je in Schwarzenbach kunt vinden. Ik was direct verliefd op dit traditioneel ingestelde gasthof. Heerlijk koel bier en ijs met zalige vers geplukte heidelberen en luchtige slagroom. Dat was smullen! En wie zag ik hevig bezweet het terras op komen? Ja wel, Hester en Hans. Zij hadden de hordeloop over de weg met takken en boomstammen manmoedig overwonnen en waren ook heftig toe aan bier en ijs met heidelberen. Na een uurtje rusten op het terras van het gasthof Sternen is het laatste stukje wandelen terug naar Todtmoos maar een peulenschil! Een heerlijke wandelroute die ik iedereen aan kan bevelen die in Todtmoos vakantie aan het vieren is.

Naar de webpagina van de GPS wandeling klik hier

Meer wandelingen op de website http://www.jvanderperk.nl/

GPS wandeling rondwandeling om Todtmoos 12 km, hoogte: 810 -1100 m, datum: 19-08-2009, Todtmoos - Schwarzwald, Duitsland.

In het verleden heb ik vele op een volgende jaren vakanties in het Zwarte Woud in Zuid-Duitsland door gebracht. Ik gebruikte deze vakantiebestemming als een tussenstop, van meestal een week, om daarna door te rijden naar een vakantiebestemming in Zwitserland. Ik heb altijd zeer van de vakanties in het Schwarzwald genoten! Van het zalige eten en het lekkere bier en wijn, maar natuurlijk bovenal van de heerlijke gemoedelijke wandelingen die je er kunt maken. Kortom, ik heb het Zwarte Woud in mijn wandelhart gesloten! Ik was er al een paar jaar niet meer geweest. Het bleek dat mijn zus en zwager voor een week een vakantie geboekt hadden in Todtmoos. Daar had ik ook wel zin in! Gelukkig was er ook voor mij nog een kamer in het zelfde hotel in deze periode beschikbaar zodat ik deze vakantieweek in gezellig samen zijn met Hester en Hans de lekkere dranken en spijzen tot mij zou kunnen nemen. Onder het motto: vrijheid, blijheid zouden we het wandelen apart doen. Na deze week gingen wij ieder verder onze eigen weg. Zij naar Oostenrijk en ik naar Zwitserland. Wij zouden dan in de vakantieweek wel apart gaan wandelen, maar het is natuurlijk wel heel leuk om op de eerste vakantiedag met elkaar, via een rondwandeling om Todtmoos, het gebied beter te leren kennen. Vanaf de website van Todtmoos klik hier hadden we een mooie rondwandeling gedownload, waarbij de route de rand van de weilanden en de bossen rondom Todtmoos volgt. Het was deze dag zeer warm! We waren blij met elke strook schaduw. De route is werkelijk schitterend! Vanuit het dorpje loop je langs een schilderachtige kerk omhoog de bossen in. Het was hier heerlijk koel. Dat konden we wel gebruiken! Daarna gaat het verder door de weilanden, terwijl de route langzaam naar het hoogste punt van de wandelroute klom. Dat was heel warm! We hebben met menige zweetdruppeltjes bijgedragen aan het in stand houden van het sappige groene gras van de weilanden, zodat het in de brandende zon niet verder zou verdrogen! Maar wat een prachtige uitzichten hadden we voortdurend onderweg! Het Schwarzwald op zijn mooist! De wolkenloze blauwe hemel werkte daar natuurlijk ook aan mee. Op het hoogste punt van de wandelroute kregen wij onze beloning van al het gezwoeg. Daar lag het schaduwrijke hotel-restaurant Hochkopfhaus met heerlijk koel tapbier. Ik had daar eigenlijk een gasthof met een andere naam verwacht, maar dat deed er verder helemaal niet toe. Wij waren dik tevrede terwijl we op het terras, lekker koel in de schaduw gezeten, van onze heerlijke dortslessende biertjes dronken en van onze vespermaaltijd genoten. Na een uurtje rusten stapten we weer op en gingen we weer door. De wandeling loopt verder langs de rand van een weiland rond de hoogte lijn van 1000 m. Dat staat opnieuw garant voor de meest schitterende uitzichten over de landerijen en bossen van het lager gelegen Todtmoos. Het is hier schilderachtig mooi en oer gezellig. Dat komt mede door de prachtige traditionele houten Schwarzwaldhuizen die regelmatig worden gepaseerd. De balkons en raamkozijnen worden omlijst door bloembakken vol kleurige uitbundig bloeiende bloemen en planten. Iedere keer weer heerlijk om hier te wandelen. Dan zakt de wandelroute omlaag naar het dorpje Rutte. Daarna liepen we door een ravijnachtig beekdal met een aantal kleine watervallen van de Ruttebachle. Ook hier was het weer heerlijk koel. Een ware verademing na de hitte in de weilanden. Via Hintertodtmoos en langs het openluchtzwembad keert de route weer bij het uitgangspunt in Todtmoos terug. We hebben alle drie zeer van de wandeling genoten!

Naar de webpagina van de GPS wandeling klik hier

Meer wandelingen op de website http://www.jvanderperk.nl/