Genieten van meren, vennen, duinen, bos, heide en grasvlakten, een wandeling langs het Reindersmeer 19 km.

Ik heb al meerdere GPS wandelingen door het natuurgebied De Maasduinen in Noord Limburg gelopen. Je kunt door deze streek schitterende wandelingen maken. Toen ik mijn eerste, nog simpele, GPS ontvanger had aangeschaft wilde ik deze natuurlijk direct gaan uitproberen. De eerste GPS wandeling die ik hiermee heb gelopen, gedownload van het Internet, ging rondom het Reindersmeer. Nu bezit ik inmiddels een meer geavanceerde GPS ontvanger, ben ik meer bedreven in de GPS materie geworden, en heb nu zelf een route langs de noordoostzijde van het Reindersmeer uitgezet. Het doel van deze GPS wandeling is om, naast de mooie uitzichten over het Reindersmeer, nu ook meer van het natuurgebied 'Gemeenteheide Bergen' te ontdekken. Ik liep de route op een mooie zonnige winterdag, op woensdag 5 maart 2008. De wandeling begint vanaf de parkeerplaats van Café-restaurant De Vink, Sterrenbos 1, Well.

Van 1963 tot 2001 zijn in de gemeente Bergen miljoenen tonnen zand en grind afgegraven. Hierdoor ontstonden in de zestiger en zeventiger jaren het Leukermeer en dagstrand Seurenheide. In 1971 werd gestart met de afgraving van de Berger Heide. Hier ontstond het Reindersmeer. Het Reindersmeer is via een sluis verbonden met het Leukermeer. Mede onder invloed van milieubewegingen, werd besloten het grootste gedeelte van de Bergerheide niet af te graven. Ter compensatie van de verloren natuurwaarden is het Reindersmeer op een natuurvriendelijke manier ingericht. Het Reindersmeer is een natuurgebied in ontwikkeling. Het vormt een belangrijke, natuurlijke schakel tussen de Bergerheide en De Hamert in Wellerlooi. Het meer is 130 ha. groot. De oevers zijn begroeid met heide, gras en overige planten. Daartussen liggen poelen en vennen op een ondoordringbare (leem)laag. De omgeving bestaat uit bossen met grote stuifzandgebieden, heidevelden en diverse vennen. De bijzondere stuifduinen in het landschap kun je duidelijk herkennen, deze zijn kenmerkend voor nationaal park De Maasduinen. Het zand van veel van deze stuifduinen is door mos en andere bodembedekkers bedekt. Op een aantal plaatsen is deze dunne bovenlaag verwijdert en kan het zand weer naar hartelust stuiven.

Het eerste gedeelte van de route gaat door naaldbossen en langs een zandverstuiving. Het gebied maakt terecht deel uit van De Maasduinen want het landschap lijkt veel op wat je in de naaldbossen in het duingebied langs de kust ook aan kan treffen. Na bijna twee kilometer wordt de rand van het Reindersmeer bereikt. Een hele verandering met de dichte bossen hiervoor! Het lijkt wel een binnenzee. De overkant van het meer is door het grote oppervlakte bijna niet te zien. In de blauwe lucht dreven grote stapelwolken. Het uitzicht over het meer was hierdoor op deze dag fantastisch mooi. In de verte zag ik de zelfbedieningveerpont varen. Je kunt namelijk op het smalste gedeelte van het meer met een veerpontje overvaren. Daar wordt veel gebruik van gemaakt want dat is natuurlijk best wel spannend. Je moet hier toch wel een strook water met een breedte van honderd meter oversteken. Door de lengte van het meer lijkt het net of dat je op de zee aan het varen bent. Deze GPS wandelroute maakt echter geen gebruik van dit pontje. Je krijgt voldoende tijd om het Reindersmeer van alle kanten te bewonderen want de wandeling gaat zo'n drie kilometer langs de oevers hiervan.

Maar dan verlaat de route het meer en gaat verder over de Berger Heide. Langs het meer was in een bos een grote geavanceerde machine bezig om open plekken in het bos te maken. In een maar een paar seconden durende handeling wordt een boom omgehaald, van schors en takken ontdaan en keurig in mootjes gezaagd. Deze mechanische houthakkers hebben de bosbouw in Nederland weer rendabel gemaakt. Wel leuk om even naar te kijken, maar het geeft wel veel lawaai, wat op grotere afstand nog goed hoorbaar is. Maar gelukkig ging de bedieningsman van de machine schaften en kregen de vele vogels, waaronder leeuweriken en buizerds, weer het hoogste woord. Dan valt het je in eens op dat het hier doodstil is. De gebruikelijke geluiden, die wijzen op de nabijheid van mensen, zijn hier op de Berger Heide totaal verdwenen. Vroeger was het heidegebied gemeenschappelijk eigendom van de boeren van Bergen. Daarom wordt de Berger Heide ook wel 'Gemeenteheide Bergen' genoemd.

De Maas is de ruggengraat van Limburg. Het gebied is opgebouwd uit bodemmateriaal dat door deze rivier is aangevoerd. Al boetserend heeft het water van deze rivier een rijk scala aan landschapvormen nagelaten. De wind deed de rest. Zo zijn de zandverstuivingen ontstaan waar aan het natuurgebied De Maasduinen zijn naam ontleend. Op dit gedeelte van de route loop je langs de vele zandverstuivingen die hier liggen. Veel van deze zandverstuivingen zijn begroeid met mooie dikke kussens van lichtgroen mos. Het is een prachtig gezicht, deze licht groene heuvels in het open glooiende landschap. Je kunt precies zien waar de mensen en dieren door dit landschap plachten te lopen. Op deze plaatsen is het mos verdwenen en komt het stuivende zand weer te voorschijn. Op andere plekken is bewust de dunne mosachtige bovenlaag verwijderd om het stuivende zand in het landschap vrij spel te geven. En daar tussen door wordt hier en daar ook nog de landbouwbedreven. Al met al een schitterend landschap waar je met groot plezier door heen loopt. Veel van de vroegere landbouwgebieden zijn verlaten en nu in de vorm van open kruidenvelden bij de natuur betrokken. Bij een groot ven heb ik op een bank een rustpauze genomen. De zon is zo begin maart al behoorlijk sterk en het was mede daardoor heerlijk toeven op de bank, aan de rand van het zo rustig en mooi gelegen ven. Op een gegeven moment bedekte een grote stapelwolk de zon en werd het toch wel weer fris. Tijd om met het wegdromen te stoppen, de rugzak weer op te gespen en de route te vervolgen.

Verder op staat op een open vlakte, in een kruidenveld, een schaapskooi. Binnen de omheining van de kooi klinkt een luid geblèr op van vele jonge lammetjes en hun moeders. De schaapherder had verder op het kruidenveld een omheining van schrikdraadnetten uitgezet waarin de rest van de kudde aan het grazen was. Daarna gaat de route verder door een naaldbos om even later aan de onderzijde van een hoge met heide begroeide rug van vroegere stuifduinen verder te lopen. Op deze plaats is het mogelijk om de route voor even te verlaten en wat te gebruiken in de horeca gelegenheid 'De Wellschehut'. Daarna keert de wandeling over een fietspad door een landbouwgebied weer terug naar de oevers van het Reindersmeer. Een klein stukje loop je over het zelfde pad als in het begin van de tocht maar dan buigt de route links af de bossen in. Ook dat laatste deel van de route is heel mooi. Je loopt langs een zandverstuiving, langs de rand van het bos met uitzicht over een akker en je steekt een snel stromende beek over. Uiteindelijk is de 'wandelkoek' op en ben je weer terug bij het uitgangspunt, het parkeerterrein van café-restaurant De Vink. Een fantastisch mooie wandelroute die je beslist eens gelopen moet hebben!

Naar de webpagina van de GPS wandeling klik hier

Meer wandelingen op de website http://www.jvanderperk.nl/